________________
૧૫
તુજને પરણાવી રે ઉત્તમ કુળ તણું રે, સુંદર વહુ સુકુમાળ; વાંક વિહુણી ૨ કિમ ઉવેખીને રે,
નાખે વિરહની ઝાળ. ભવિ. ૭ સુણ મુજ માડી રે મેં સુખ જોગવ્યાં છે, અનંત અનંતીવાર; જિમ જિમ સેવે તિમ વાધે ઘણું રે,
એ બહુ વિષય વિકાર. ભવિ. ૮ સુણ વત્સ માહરા સંયમ દેહિલું રે, તું સુકુમાલ શરીર; પરિષહ સહવારે ભુમિ સંચારવું રે,
પીવું ઉનું રે નીર. ભવિ૦ ૯ માતાજી સહાં રે દુખ નરકે ઘણું રે,
તે મુખે કહ્યાં નવિ જાય; તે એ સંયમ દુખ હું નવિ ગણું રે,
જેહથી શિવસુખ થાય. ભવિ. ૧૦ વત્સ તું રોગાતકે પીડીયે રે, તવ કુણ કરશે રે સાર; સુણ તું માડી રે મૃગલાની કોણ લીએ રે,
ખબર તે વન મેઝાર. ભવિ. ૧૧ વન મૃગ જિમ માતાજી વિચરશું રે, ઘો અનુમતી એgવારઈણ બહુ વચને રે મનાવી માતને રે,
લીધે સંયમ ભાર. ભવિ૦ ૧૨. સમિતિ ગુમિ રૂડી પરે જાળવે, પાળે શુદ્ધ આચાર; કર્મ ખપાવી મુકતે ગયા રે,
શ્રી મૃગાપુત્ર અણુગાર. ભવિ૦ ૧૩.
