________________
વૈતાઢ્ય ગિરિ ઠામે શાશ્વતી, ગંગા સિંધુ નદી નામ; તેને બે કાંઠે બેઠું ભેખડા, બહોતેર બીલની ખાણ. | ૩ || સર્વે મનુષ્ય તિહાં રહેશે, મનખા કેરી ખાણ; સો લ વરસનું આયખું, મુંઢા હાથની કાય. | ૪ | છ વરસની સ્ત્રી ગર્ભ ધરશે, દુઃખી મહાદુઃખી થાય; રાત્રે ચરવા નીકળે, દિવસે બીલમાં જાય. || ૫ || સર્વ ભખી સર્વે માછલાં, મરી મરી દુર્ગતિ જાય; નરનારી હોશે બહુ, દુર્ગધી તસ કાય. | ૬ || પ્રભુ બાળની પેરે વિનવું, છટ્ટે આરે જન્મ નિવાર; કાંતિ વિજય કવિરાયનો, “મેઘ' ભણે સુખમાલ. || ૭ |
૨૩. ક્રોધના સલોકોની સઝાય ક્રોધ તણા હું કહું સલોકો, એક મને કરી સાંભળજો લોકો ક્રોધી મરી ને નરકે તે જાય, ક્રોધી મરી ને તિર્યંચ થાય / ૧ // અનંતાનુબંધી ક્રોધ તે જાણ, ઉપમા જેમ કહ્યો પાષાણ, અપ્રત્યાખ્યાની ક્રોધનું રૂપ, કાચું ક્ષેત્ર ક્યું જાણો સ્વરૂપ / ૨ // પ્રત્યક્ષ વાણી નું રૂપ છે જેમે, ધુળમાં લીટી કાઢી એ તમે, ક્રોધ સંબલનું રૂપ છે એવું, પાણીનાં લીટી કાઢી તેવું || ૩ || ચાર ક્રોધની ઉપમા કહી, સુત્રા થકી તે ભેટ જ લહી, ક્રોધ કરીને લોહી સુકાય, ધર્મતણી તે વાત ન થાય | ૪ || ક્રોધ સરખે વીંછીને સાપ, ક્રોધ વઢે તે પુટા ને બાપ, ક્રોધ કરીને વઢે તે ભાઈ, ક્રોધ મરે તે સારૂ ભાઈ || ૫ | ક્રોધે પાણીમાં બુડી ને મરે, ક્રોધ પોતાની ઘાતજ કરે, ક્રોધ કરીને ફાંસી તે ખાય, ક્રોધી મરીને દુર્ગતિ જાય | ૬ |. ક્રોધ વઢે તે સાસુ ને વહુ, ક્રોધ કુટુંબમાં વઢે તે સહુ, ક્રોધ તે ભવ કરે અનંત, કોઈ કાળે ન પામે તે અંત ૭ ||
+ ૨ ૨ ૧
