________________
૨૩૦ ઢાળ છઠ્ઠી છે ગુટકની
સુણી સુણી રે પ્રાણી રાખો વાડી વિશેષ,પૂરવના કામગ નવિ સંભારોરે,સંભારે દૂષણ ભાજે વ્રતની વાડી, કુયતનેં રાખી, આતમ નરક ન પાડ, ગુટકo આતમ તારીજિમ,કે બેબંધવ આવ્યા નગર ઉધાન, કીડા કરી થાક્યા બે, બેઠા વૃક્ષ હેઠલ સુજાણ, તવ તે થડથી અહિ નિસરીઓડસે પુરુષને અંગે, બીજે દીઠો પણ નવિ બોલ્યા,ઘેર આવ્યા મનરંગે.રપ એક વરસ ઈમ વેલે, તે બેહ બંધવ આવે, તે થાનક દેખી ડંસની વાત જણાવે, તવ તસ વિષ ચઢીઓ, કાલ કરે તત્કાળ,તિમ નવિ સંભારે પુરુષ કીડા, ઢાલ ત્રુટકના નવિ સંભારે પૂરવ કીડા,છઠી વાડી ઈમ રાખે, સમોસરણ બેસી જિનવરે, સહુ સાંભળતાં ભાખે,સાતમી વાડ સુણો ભવી પ્રાણી સરસ આહાર ન લીજે,એ કાયા કુડી પષતા, નિશ્ચ નરક પડીજે.રદા રસના વશ કીજે સરસ વસ્તુ ન લીજે, ઇદ્રિ પરવશ થાયે જિમ કોઈ કુષ્ટિ કહે છે, તસ વૈદ જ મિલિઓ, કહે તું મધ ન ખાય, તે તુઝ હું ઔષધ કરું, જિમ પિઢો થાય,ગુટક) પઢો થયો તેહના ઔષધથી, વૈદ વચન વિચાર્યું, મધપાન કરિયું વળી જે તે, રોગે તસ તનું ભાથું; તે
