________________
૧૩૧ श्री अभिनंदन जिन स्तवन
(ઢાલ મોતીડાની–એ દેશી)
પ્રભુ મુજ દરિશન મળીયે અલવે, મન થયે હવે હળવે હળવે સાહિબા અભિનંદન દેવા, મહેના અભિનંદન પુણ્યોદય એ મેટો માહો,અચિંત્યો થયો દરિસણ તાહેર સાગાલા દેખત ખેવ હરી મન લીધું, કામણગારે કામણ કીધું સારુ મનડું જાયે નહિ કેઈ પાસે, રાત દિવસ રહે તારી પાસે. સારા મેરા પહિલું તે જાણ્યું હતું સોહિલું, પણ મોટા શું હિળવું દેહિલું; સાોહિલું જાણી મનડું - ળગ્યું, થાય નહિ હવે કીધું અળગું. સાવ રે ૩ છે રૂપ દેખાડી હાયે અરૂપી, કિમ ગ્રહિવાયે અકલ સરૂપી; સા તાહરી ધાત ન જાણી જાયે, કહો મનડાની શી ગતિ થાયે.સાપાક પહેલાં જાણી પછી કરે કિરિયા તે પરમારથ સુખના દરિયા; સા વસ્તુ અજાયે મન દોડાવે, તે તે મુરખ બહુ પસ્તાવે. સારુ છે પો તે માટે તું રૂપી અરૂપી, તું શુદ્ધ બુદ્ધ ને સિદ્ધ સરૂપી; સાવ એહ સરૂપ ગ્રહીઉ જબ તારું, તવ ભ્રમ રહિત થયું મન મારું સારુ છે ૬. તુજ ગુણ જ્ઞાન ધ્યાનમાં સહિયે, ઈમ હિળવું
