________________
૫૪૯
ગાલે પડે કરચલી રે, રૂ૫ સરીરનું જાય છે. ઘ૦ ૪ જીભલડી પણ લથડે રે, આણ ન માને કેય ઘરે સહુને અલખામણે રે, સાર ન પૂછે કોય ૨ થ૦ ૫ દીકરડા નાસી ગયા રે, વહુઅર દયે છે ગાલ, દીકરી ના ઢુંકડી રે, સબલ પડ્યો છે જ જાલ છે. ઘ૦ ૬ કાને તે ઢાંકે વલી રે, સાંભલે નહી અ લગાર; આંખે તો છાયા વલી રે, એ તો દેખી ન શકે લગાર રે. ઘ૦ ૭. ઉંબરે તે ડુંગર થયું છે, પિલ થઈ પરદેશ, ગોલી તો ગંગા થઈ રે, તમે જુઓ જરાના વેશ રે. ઘ૦ ૮ ઘડપણ વહાલી લાપસી રે, ઘડપણ વહાલી ભીત ઘડપણ વહાલી લાકડી રે, જુઓ ઘડપણની રીત રે. ઘ૦ ૯ ઘડપણ તું અકહ્યાગરો રે, અણડયો માસ જોબનીયું જગ વાલો રે, જતન હું તાસ કરેશ રે, ઘ૦ ૧૦ ફટફટ તું અભાગીયા રે, યૌવનને તું કાલ રૂ૫ રંગને ભંગી જતો રતું તે મહાટ ચંડાલ રે. ઘ૦ ૧૧ નીસાસે ઉસાસમેં રે, દેવને દીજીયે ગાલ, ઘડપણ તું કાં સરજીયે રે, લાગે મહા રેનિલાડરે. ઘ૦ ૧૨ વડપણ તુ સદાવડે રે, હું તુજ કરૂં રે જુહાર , જે મેં કહી છે. વાતડી રે, જાણજે તાસ વિચાર રે, ૧૦ ૧૩ કાઈ ન છે તુજને રે, તુ તો દુર વસાય વિનયવિજય ઉવજઝાયના પ રૂપવિજય ગુણ ગાયે. ઘ૦૧૪
