________________
૫૪૮
એકલે ઉઠી જાશે રે માતા, કાઈ ન રાખણહાર એક છવકે કારણે રે માતા, કયું કરે એ તો વિલાપ રે, હો જનનિ ! હું
૨૦. ન કોઈ ધન્ને મર ગયો રે માતા, ન કેઈ ગયે પરદેશ, ઉગ્યા સઈ આથમે રે માતા, ફુલ્યા સે કરમાય છે. હો જનનિ ! હું. - કાલ એચિતે મારશે રે માતા, કોણ છોડાવણ હાર, કર્મ કાટ મુકત ગયા રે માતા, દેવલેક સંસાર રે. છે જનનિ ! હું
૨૨ જે જેસી કરણું કરે રે માતા, તિન તેમાં ફલ હેયર દયા ધરમ સંયમ વિના માતા, શિવ સુખ પામે ન કાય છે. હે જનનિ ! લેશું
૮૦ ઘડપણની સઝાય. અયવતિ સુકુમાર સુણે ચિત્ત હાય-એ દેશી. ઘડપણ તું કાં આવિયા રે, તુજ કુણ જેયે છે વાટ, તું સહુને અલખામણ રે, જેમ માંકણ ભરી ખાટ રે, ઘડ. ૧ ગતિ ભાંજે તું આવતાં રે, ઉઘમ ઉડી જાય; દાંતડલા પણ ખસી પડે રે, લાળ પડે મુખ માંય રે. ઘ૦ ૨ બલ ભાગે આંખ તણે રે, શ્રવણે સુણિયે ન જાય, તુજ આવે અવગુણ ઘણું રે, ધવલી હોયે મરાય. ઘ૩ ડ દુખે ગુડા રહે છે, મુખમાં સાસ ન માય;
મ
''
કે
,
