________________
૫૩૯ પંક્તિ બાહિર તે કહ્યો એ, જિમ મહાયાને ક્ષિપ્ર. સ. ૪ ચંદનબાલા મગાવતી એ, જેમ ખમાવ્યું તેમ સ ચંડપ્રદ્યોતન રાયને એ, ઉદાયન ખમાવ્યું જેમ. સ. ૫ કુંભકારક શિષ્યની પરે એ, તિમ ને ખમાવો જેમ સત્ર બાર બોલે પટ્ટાવલી એ, સુણતાં વાધે પ્રેમ. સ. ૬ પડિકમણું સંવત્સરી એ, કરિયે સ્થિર કરી ચિત્ત. સ દાન સંવત્સરીને દઈને એ, લીજ લાહો નિત્ત. સ. ૭ ચઉવિ સંધ સાષિયે એ, ભક્તિ કરી ભલો ભાતિ. સ. ઈણ પરે પર્વ પmષણ એ, ખરો લક્ષમી અનંત. સ. ૮ જિનવર પૂજ રચાવિયે એ, ભક્તિ મુક્તિ સુખદાય, સટ સમાવિજય પંડિત તો એ, બુધ માણક મન ભાય. સ. ૯
૭૫ શ્રી સ્કૂલિભદ્રની સજઝાય. આંબે માર્યો હે આંગણે, પરિમલ પુવી ન માય, પાસે ફૂલી હે કેતકી, ભ્રમર રહ્યા હે લુભાય. આ૦ ૧
આ સ્થલીભદ્ર વાલહા, લાલદેના હો નંદ તુમ શું મુજ મન મેહિ, જિમ સાયર ને ચંદ. આ૦ ૨ . સુગુણ સાથે હો પ્રીતડી, દિન દિન અધિકી હૈ. થાય; બેઠો રંગ મજીઠનો, કદીયે ચટક ન જાય. આ૦ ૩
નેહ વિઠ્ઠણ કે માણસા, જેહવા આવેલ ફૂલ, દીસંતાં રલીયામણાં, પણ નવિ પામે છે મૂલ્ય. આ૦ ૪ - કાયેલડી ટહુકા કરે, બે લેહકેરે લુંબથુલભદ્ર સુરતરૂ
