________________
૨૩ પય પ્રકાશનું સ્તવન
સકળ સિદિદાયક સદા, ચાવીસે જિનરાય, સદગુરૂ સવામિની સરસ્વતી, પ્રેમે પ્રણમું પાય. ત્રિભુવન પતિ ત્રિશલા તણે, નંદન ગુણ ગંભીર; શાસન નાયક જગ જયો, વર્ધમાન વડ વીર, એક દિન વીર જિણુંદને, ચરણે કરી પ્રણય ભવિક જીવના હિત ભણું, પૂછે ગૌતમ વામ. મુક્તિ મારગ આરાધીએ, કહે ફિણ પદે અરિહંત સુધા સરસ તવ વચન રસ, ભાખે શ્રી ભગવત. એતિચાર આલેઇએ, વ્રત ધરીએ ગુરૂ શાખ જીવ ખમાવો સયળ જે, નિ ચોરાશી લાખ. *વિધિશું વળી વિસરાવીએ, પાપસ્થાનક અઢાર ચાર શરણ નિત્ય અનુસરે, નિંદે દુરિત આચાર. ૬ શુભકરણું અનુમોદીએ, બાવ ભલો મન આણ અણસણ અવસર આદરી, નવ પદ જપો સુજાણ. શુભ ગતિ આરાધન તણું, એ છે દસ અધિકાર; ચિત આણુને આદરે, જેમ પામે ભવ પાર.
ઢાળ પહેલી. કુમતિએ છેડી કીહ રાખી-એ દેશી.) જ્ઞાન દરિણું ચારિત્ર તપ વીરજ, એ પચે આચાર
