________________
ઢાળ પહેલી.
શીતળ જિન સહજાનંદી--એ દેશી. મઘવા નગરી કરી પૃપા, અરિવર્ગ થઈ નહિ કંપા, આ ભરતે પુરી છે ચંપા, રામ સીતા સરોવર પંપા. પનેતા પ્રેમથી તપ કીજે, ગુરૂ પાસે તપ ઉચરીએ. ૧ વાસુપૂજ્યના પુત્ર કહાય, મધવા નામે તિહાં રાય, તસ લક્ષ્મીવતી છે રાણી, આઠ પુત્ર ઉપર એક જાણી ૫૦ ૨ રેહિણી નામે થઈ બેટી, નૃપ વલ્લભશું થઈ માટી, યૌવન વનમાં જબ આવે, તવ વરની ચિંતા થા. ૫૦ ૩ સ્વયંવર મંડપ મંડાવે, દ્વારથી રાજપુત્ર મિલાવે; રોહિણી શણગાર ધરાવી, જાણું ચંદ્રખિયા હાં આવી. ૪ નાગપુર વીતશોક ભૂપાલ, તસ પુત્ર અશોક કુમાર, વરમાળા કંઠે ઠા, નૃપ રોહિણને પરણાવે. ૫૦ ૫ પરિકરશું સાસરે જાવે, અશોકને રાજ ઠા, પ્રિયા પુણે વધી બહુ મહદ્ધિ, વીતશોકે દીક્ષા લીધી. ૫૦ ૬ સુખ વિલાસ પંચ પ્રકાર, આઠ પુત્ર સુતા થઈ ચાર; રહી દંપતી સાતમે માલે, લધુ પુત્ર રમાડે ખોલે. ૫૦૦
કપાલાભિધાનને બાલ, રહી ગોખે જુએ જન ચાલ, તસ સન્મુખ રોતી નારી, ગયે પુત્ર મરણ સંભારી. ૫૦ ૮ શિર છાતી કુટે મળી કેતી, માય રાતી જલજલી દેતી; માથાના કેશ તે રોલે, જોઈ રહિ કતને બેલે. ૫૦ ૯
