________________
૧૮૩
તાલ શિર નાભિ હદે રે, ભમુહ મધ્યે ધ્યાન પાઠ રે. ભ૦ ૩ આલંબન સ્થાનક કહ્યાં રે, જ્ઞાનીએ દેહ મઝાર; તેહમાં વિગત વિષયપણે રે, ચિતમાં એક આધારરે. ભ૦ ૪. અષ્ટ કમલ દલ કર્ણિકા રે, નવપદ થાપ ભાવ; બહિર યંત્ર રચી કરી રે, ધારે અનંત અનુભાવ રે, ભ૦ ૫ આસો સુદિ સાતમ થકીરે, બીજી અઈ મંડાણ બનેં સેંતાલીસ ગુણે કરી રે, અસિઆઉસાદિક ધ્યાનરે. ભ૦ ૬, ઉત્તરાધ્યયન ટીકા કહે રે, એ દીય શાસ્થતી યાત્ર કરતા દેવ નંદીથરે રે, નર જિમ ઠામ સુપાત્ર રે. ભ૦ ૭
ઢાળ બીજી. ભવિકા સિદ્ધચક પદ વંદો–એ દેશી. અસાઢ ચોમાસાની અફાઈ જિહાં અભિગ્રહ અધિકાઈ કૃષ્ણ કુમારપાલ પરે પાલો, જીવદયા ચિત્ત લાઈ રે; પ્રાણુ અઠ્ઠાઈ મહોચ્છવ કરીએ,સચિત્ત આરંભ પરિહરીયેરે. પ્રા૦૧ દિશિગમન તો વર્ષા સમયે, ભક્ષ્યાભઢ્ય વિવેક અછતી વસ્તુ પણવિરતિયે, બહુ ફલવંકચૂલ વિવેકરે. પ્રા. ૨ જે જે દેહે રહીને મૂકયાં, દેહથી જે હિંસા થાય , પાપ આકર્ષણ અવિરતિ વેગે, તે જીવ કર્મ બંધાય છે. પ્રા. ૩ સાયક દેહતા જીવ જે ગતિમાં, વસિયા તસ હોય કર્મ રાજા રંકને કિરિયા સરિખી, ભગવતી અંગનો મર્મ છે. પ્રા. ૪ ચોમાસી આવશ્યક કાઉસગ્નના, પંચ શત માન ઉસાસ; છઠ્ઠ તપની આયણ કરતાં,વિરતિ સધર્મ ઉલ્લાસરે, પ્રા. ૫
