________________
૪૬ શ્રી પાર્શ્વનાથનું સ્તવન. ગંગા તટે તપોવનમાંરે, બની રચના ભારી; પંચ અગ્નિથી તપ, તાપસ બહુ અહંકારી. ગંગા પાથકુંવર આવી કહે, સુણ તપસી એક વાત; આવડી તપસ્યા કયા કરે, જીવ બળે સાક્ષાત; જાણ્યા વિના તપ ફળરે, નથી કામ શુભકારી; અજ્ઞાનીની તપસ્યારે, દુર્ગતિ અધિકારી. ગંગા૬ તવ તટકી તાપસ કહે, સુણ તું રાજકુમાર; અશ્વ ખેલાવી જઈ કરી, શું જાણે તપસ્યા સાર; તવ અગ્નિ બલોરે, કઢાવ્યા પન્નગ ભારી; નવકાર સુણાવીરે, કીધો ઈન્દ્ર અવતારી. ગંગા૬ કમડકાર જેગી થ્થવી, થશે તે મેઘકુમાર; પાર્થ પ્રભુની ઉપરે, વરસાવે જલધાર; પૂર્વ ભવ વેરેરે, કરે ઉપસર્ગ ભારી; ઇંદ્રાસન ચલીયોરે, જુવે અવધિ ધારી. ગંગા સ ધરણુંક પદ્માવતી, આવ્યા તિહાં તતકાલ; ઉંચી પીઠ રચિ કરી, થાયા ત્રિભુવન પાસ; ફણી છત્રની છાયરે, પ્રભુ મસ્તક ધારી, કષ્ટ કર્મને જાણીરે, દીયે શિક્ષા ભારી. ગંગા૧ એગણુસે એકાવને, અહમદનગર સતવી સાલ; બાલમિત્રની અર્જથી, થાપ્યા ત્રીભુવનપાસ,
