________________
[ પ ] સુરનર વૃદ હો મુળ, બિહુ ગણધર શેભે અતિ ભલા, જાણે એક સૂરજ બીજે ચંદ હો મુળ, એ દોય| ૧૦ | સંશય ભાંજવા સહુ તણા, કેશી પુછે ગુણખાણ હે મુરુ, ગૌતમ ભવિયણ હિત ભણી, તવ બોલ્યા અમૃતવાણ મુવ, એ દેય છે ૧૧ છે એક મુગતિ જાવું બિહજણે, તે આચારે કાંઈ ભેદ હો મુક, જીવ વિશેષે જાણજે, ગૌતમ કહે મ કરે ખેદ હો મુક, એ દેયમે ૧ર વક જડ જીવ ચરમના, પ્રથમના ત્રાજુ મૂરખ જાણ છે મુ૦, સરલ સુબુદ્ધિ બાવીશના તેણે જુજુઓ આચાર વખાણ હો મુo, એ દોય છે ૧૩ છે એમ કેશીયે પ્રશ્ન જે પુછિયાં, તેના ગૌતમે ટાલ્યા સંદેહ હ મુક, ધન ધન કેશી કહે ગાયમા, તમે સાચા ગુણમણ ગેહ હો મુ, એ દેય ૧૪ મારગ ચરમ આણંદને, આદર્યો કેશીયે તેણીવાર હે મુર, કેશી ગૌતમ ગુણ જપે, તે પામે ભવજલ પાર હે મુક, એ દોય ૧૫ ઉત્તરાધ્યયન ત્રેવીસમે, એમ ભાખે શ્રીજિનરાય હો મુળ, વિનયવિજય ઉવઝાયને શિષ્ય રૂપવિજય ગુણ ગાય હો મુ, એ દેય છે ૧૬ .
અથ સડતાલીસ દોષની સઝાય.
સકલ જિનેશ્વર પ્રણમુ પાય, શારદ વાણી કરો સુપસાય, પિંડ દેષ બેતાલીશ કહું, નામ માત્ર તે સુણ સહ૦ | ૧ જતિકાજે નીપાઈ દીયા, આધાકર્મી તે બોલિયા, જે માગે તે એહને કાજ, ઉસિક બોલે જિનરાજ ! ૨ કમી પર ઘાલી દીએ, તે પૂતિ દોષ ત્રિીજે ટાલીયે, અહે જમણું કાંઈ દેશું જતિ, સો મિલ
