Adarsh Gaccha Adarsh Gaccha Nayak

SR No.: 032149
Original Sutra Author: N/A
Author: Sheelchandrasuri
Publisher: Bhadrankoraday Shikshan Trust
Publication Year: 2015
Total Pages: 66
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 33 MB

Page 58

યુગપ્રભાવક
કદમ્બગિરિનો જએક પ્રસંગ છે.
ઠળિયાવાળા ખીમચંદ હઠીચંદે કહેલો આ પ્રસંગ છે. તેમના પિતા
હઠીચંદ આ બનાવ બન્યો ત્યારે હાજર હતા, તેમણે નજરે અનુભવેલો આ
પ્રસંગ છે.
વાત એવી છે કે પહાડ ઉપર બંધાતાં દેરાસરોમાં એક લાકડાવાળું દેરાસર હતું. તેમાં નેમિનાથ પ્રભુ તથા ૨૦વિહરમાન પ્રભુ પધરાવવાના હતા. તેનું નિર્માણ ચાલી રહ્યું હતું, તે દરમ્યાન એક દિવસ તેમાંથી રહસ્યમય રીતે ધુમાડો નીકળવા માંડ્યો. અંદરથી સળગવાનું ચાલું થયું.
મહારાજ ત્યાં - કદંબગિરિમાં જ હતા. તેમને ખ્યાલ આવતાં જ તેમણે પોતાના પ્રશિષ્ય નન્દનસૂરિ મહારાજને એક ઉત્તર સાધક સાથે ઉપર મોકલ્યા. ત્યાં જઈ, પૂર્વ વિધિ કરીને તેમણે મંત્રોચ્ચાર શરૂ કર્યા, એ સાથે જ વિધિકા૨ક શ્રાવકે, સાથે લાવેલા સો શ્રીફળ, એક પછી એક, આકાશમાં ઉછાળવાના ચાલુ કર્યાં. ૯૯ શ્રીફળ આકાશમાં જ અદૃશ્ય થઈ ગયાં, અને છેલ્લા શ્રીફળનો અર્ધો હિસ્સો પાછો જમીન પર આવ્યો. એ સાથે જ આગ અને ધૂમાડો અલોપ !
આ હતી મહારાજશ્રીની સત્ત્વશીલ સાધના !
ફલોધીના શ્રાવક હતા સંપતલાલ પદમચંદ કોચર. સંઘના દરેક વરિષ્ઠ આચાર્યો પાસે જાય, બધાનું બહુમાન કરે. બધાનો તેમના પ્રત્યે સાવ.
૪૯
એકવાર દીવાળી પર્વના દિવસોમાં, પેથાપુર બિરાજતા, યોગનિષ્ઠ આ. શ્રીબુદ્ધિસાગરસૂરિ મહારાજ પાસે તેઓ ગયા. દીવાળી ત્યાં કરવાની હતી. મહારાજશ્રીનો સત્સંગ અને આરાધના કરવાનો ભાવ હતો.
સત્સંગ દરમ્યાન તેમણે મહારાજશ્રીને પૂછ્યું : સાહેબ ! આપણે ત્યાં ધુરંધર આચાર્ય ઘણાબધા છે. પરંતુ તેમાં યુગપ્રધાન કોણ ? એ મારે જાણવું છે. આપયોગનિષ્ઠછો, તો મારું સમાધાન કરી આપો.
મહારાજશ્રીએ કહ્યું : ‘જાણવું જ છે ? તો હું કહું એમ કરશો ?' તેમણે હા પાડી. તો મહારાજશ્રીએ તેમને અક્રમ કરાવીને એક મંત્ર આપ્યો, અને તેનો જાપવિધિ સમજાવ્યો. સંપતલાલજી ૩ દિવસ જાપમય બની ગયા.
દીવાળીની મોડી રાત્રે, બેસતા વર્ષની વહેલી સવારે, તેઓ સહજ તંદ્રામગ્ન હતા, અને તેમની આંખ સમક્ષ તેજોવર્તુળ રચાયું, અને તેમાં તેમને નેમિસૂરિ મહારાજનાં દર્શન થયાં. થોડીક ક્ષણોમાં તે વર્તુળ અદશ્ય થયું.
તેઓ ઊઠ્યા, પરવારીને મહારાજશ્રી પાસે પહોંચ્યા, તો તેઓએ પૂછ્યું : “જોયું ? સમાધાન થયું ? જુઓ, અમારા આપસમાં મતમતાંતર ગમે તે હોય, પણ આ સમયના યુગપુરુષ તો તમે જોયા તે જ છે.’’
સંપતલાલજીએ તે પ્રસંગ અત્યંત કૃતાર્થતા તથા અહોભાવ સાથે વર્ણવી બતાવ્યો, ત્યારે અમે બધા પણ શ્રદ્ધાવનત બની રહ્યા હતા.