________________
૩. આ પ્રાર્થના થકી ભાવથી ભાવાતિકત, વિકલ્પથી નિર્વિકલ્પ, વિચારથી
નિર્વિચાર, શબ્દથી શબ્દાતીત દશા અમને પ્રાપ્ત હોજો . જેમ સમુદ્રમાંથી ઉદ્ભવેલું મોજું સમુદ્રમાં જ વિલીન થાય છે. તેમ પોતાના અનાદિઅનંત નિર્વિકલ્પ આત્મસ્વરૂપમાંથી ઉદ્ભવેલ વિકલ્પરૂપ “હું વર્તમાને જેના જન્મમરણ ચાલુ જ છે. અંતિમ ભવ નથી તેવા મોક્ષમાર્ગના આરાધકને પોતાના ચર્મચક્ષુ બંધ કરતાં શાંતિ અને સ્થિરતાથી સહજરૂપે બેસતાં શુદ્ધ સામાયિક દશામાં તેનું વિકલ્પરૂપ “હું સહજ રીતે જ પોતાના નિર્વિકલ્પ આત્માસ્વરૂપમાં લય થતું જાય છે, એકરૂપ થતું જાય છે, જે છેવટે સંવરપૂર્વક નિર્જરાથી આત્મદશા પ્રગટ થવાનું કારણ બને છે. આ સામયિકમાં ચર્મચક્ષુ બંધ કરતાં જ પોતાના ચૈતન્ય સ્વરૂપ, પરમાત્મા સ્વરૂપમાં, શાશ્વત સ્વરૂપમાં, અહંપણું, “હુંપણું સહજપણે એકરૂપ થતું જાય છે. લય પામતું જાય છે. તેથી ઉદય આવતાં પ્રારબ્ધકર્મનો ભોગવટો જે મન, વચન, કાયા દ્વારા ફળ આપે છે. હિસાબ ચૂકવાય છે કારણ કે વાણી અને કાયા બાહ્યકરણ તથા મન, બુદ્ધિ, ચિત્ત, અહંકાર તે અંત:કરણ તે છએ વસ્તુનો કર્મનો ભોગવટો માત્ર છે. પૂર્વે સ્વરૂપની અજ્ઞાનતાને કારણે ભોગવટારૂપ ઉદય આવતા કમોંમાં પ્રિય, અપ્રિય, ગમતું, અણગમતું, રાગ, દ્વેષ, વિષય-કષાય, આમ હોય, આમ ના હોય તેવી વિકલ્પરૂપ “હુંની પ્રતિક્રિયા અભિપ્રાય થવાથી આશ્રવપૂર્વક નવાં કર્મો બંધાય છે, જે છેવટે બીજા જન્મે ભોગવવા પડે છે. પરંતુ હુંપણું સામયિકમાં સ્વસ્વરૂપમાં એકરૂપ હોવાથી પ્રતિક્રિયા કે અભિપ્રાય ન અપાતો હોવાથી સંવરપૂર્વક નિર્જરા થાય છે. જેમ જેમ વધુ ને વધુ સામાયિકો થતી જાય છે તેમ તેમ સ્થિરતા વધતી જાય છે. કર્મનાં આવરણો
૫ : અંતિમ લક્ષ્ય કર્મક્ષય
