________________
મન
શ્રી જિનેન્દ્ર સ્તવનાદિ કાવ્ય સંદેહ.
નિત ના કાન ૧૯ -
-
-
(૧૮) કરમ ભરમ જાલી, પુન્યની નીક વાળી, રતિ અરતિ ટાળી, કેવલજ્ઞાન પાળી; અખય સુખ રસાલી, સિદ્ધિ પામી સુહાલી, અર અચી શું માળી, આપ કે કુલ ટાળી.
(૧૯) સૂણને સૂણને હલિ, પુન્યની પૂર ઘટ્ટી, ઘર તરૂઅર વદ્વિ, પૂત પૂતે હિ ભલ્લી; નિત નવન વહ્નિ, ભૂરિ ભેગેહિ કુદ્ધિ, પ્રણમય જિન મલિ, ભાસે ક@ાણવલ્લિ.
વિગતિ કરી કુલિંગા, પામીયા પુન્યતંગા, નવિ લગવી જંગા, દુઃખ દેષા દુરંગ; જબ હુઆ જિન સંગા, સુવ્રત સ્વામી ચંગા, કર તલે તુરંગા, આલસમાંહિ ગંગા.
નમિ નય નિવારે, માન માયા વિદ્યારે, ભવજલધિ અપારે, હેલ હેલા ઉતાર; ભગતિ જિનશું ધારે, લેભ નાણે લગારે, જિન જુગતે જુહારે, તે સવિ કાજ સારે.
(૨૨) કુગતિ કુમતિ છેડી, પાપની પાળ કેડી, ટળી સયલ ખેડી, મેહની વેલી મેડી; જિન સેવે બહુ જેડી, કે નવિ નેમ હેડી, પ્રણમે સુરનર કેડી, નાથ બે હાથ જોડી..
