________________
( ૧૬ )
શીક્ષને પાણીમાં માં નાખીને બકરાની માફક પાણી પીતા જોયા, આવી રીતે આ પુલિંદની વિચિત્રતા જોઇ તરતજ કનેજરાજે પ્રાકૃત કાવ્યનું અર્ધ પદ કહી સંભળાવ્યું.
पसु जीम पुलिंदउ पय पीअइ जुपंथिउ कवण कारणिए પશુની માફક આ વનેચર–ભીહ તલાવમાં
ભાવા ક્યા કારણે પાણી પીતા હશે. ?
રાજાની આ સમસ્યા સાંભળીને સરિએ તરતજ ઉત્તરા પદ કહ્યું, કેમકે સિદ્ધ સારસ્વત પુરૂષ એવી સમસ્યામાં પશુ પ્રત્યુત્તર આપવાને વાર લગાડતા નથી.
' करवेवि करं विय कज्जलिण मुद्रहिअं सुसिवारणिए. '
ભાાંથ—કાજળથી શ્યામ થયેલા પ્રેમની નિશાનીવાળા હાથ રખે ધાવાઈ જાય એ માટે મુખવડે પાણી પીધું. ગુરૂના વચનની ખાતરી કરવાને રાજાએ એ ભીલને પેાતાની પાસે મેલાવ્યા અને મુખવડે પાણી પીવાનું કારણ પૂછ્યું “ કે આવી રીતે તેં જલ કેમ પીધું ? ”
,,
“ મહારાજ ? રડતી એવી પ્રિયાની કાજળવાળી ચક્ષુઆમાંથી પડતાં અશ્રુ બિંદુઓ સાફ કરતાં મારા બન્ને હાથ કાજલવાળા થયા છે એ પ્રિયાના પ્રેમની નિશાની જતી ન રહે એ માટે મેં મુખ થકી પાણી પીધુ . ” ભીલે શરમાતાં શરમાતાં રાજાને કહ્યું.
ભીલનાં વચન સાંભળીને રાજા હસ્યા. “ તને પણ પ્રિયાનાં માહબાણ વાગ્યા છે શું ? ”
