________________
( ૧૩૦) દુઇ વિધિ? મારા જેવા પુત્રને જન્મ આપી શામાટે પૃથ્વીને ભારે મારે છે–પૂજ્ય માતાપિતાને શેકનું કારણ ઉત્પન્ન કરાવે છે?” બાળકની માફક રાજકુમાર પિતાના ગુણ સંભાળીને રડતે અને પશ્ચાત્તાપથી હૈયાના ઉભરા બહાર કાઢતે.
રાજકુમાર! શામાટે હવે શેક કરે છે? વિધિને ઉપકાર માને કે તમારેને એમને મેલાપ થયે. નહીતર બન્નેની મનની મનમાં રહી જાત?”પ્રધાન ગુણવર્માએ દિલાસો દેવા માંડ.
હાય? પ્રધાનજી! જે પિતા સાથે કઓ કરી હું પરદેશ જતે રહો, આજે લાખો સનેયા ખર્ચતાં પણ એમનું દર્શન દુર્લભ થયું. એ પિતાની રાખ પણ આજે તે હવામાં મળી ગઈ.”
સંસારની માયા એવી જ છે યુવરાજ ! ગઈ વાતને શકશે? ડાહ્યા માણસે ગઈ વાતને શોક કરતા નથી. આપની રજા હોય તે સારું મૂહુર્ત જોઈ હવે અમે આપને રાજ્યાભિષેક કરીએ. રાજા વગર રાજયમાં અરાજક્તા પથરાઈ જાય. જુલમગારેને સંત સાધુઓને સંતાપવાની તક મલે.” આસ્તેથી રાજકુમાર આગળ પ્રધાનેએ રાજ્યાભિષેક માટે પ્રસ્તાવ શરૂ કર્યો.
આ તમે શી વાત કરે છે! હજી મારી આંખમાંથી આંસુ તે સુકાયાં નથી, પિતાને વિયોગ મારું કલેજું વિધિ નાખે છે, ત્યાં તમે અભિષેકની વાત કરે છે ?”
