________________
भविसयत्तकाए
कोक्काविवि लोय परिओसइ सच्छंद्गइ ॥ १ ॥ नरवइ पउरुपमुहुं मेलावह करहु किंपि जं तुम्हहं भावइ । भविसयत्तु सव्वई अवगन्नई पउर होतणउं वयणु परिमन्नई । एवहिं हो संति समारहो सहुं सयणिहिंमि दिहि पइसारहो । तं निणिवि पुरपमुहिं वुच्च देवसिट्ठि सम्माणिवि मुच्चइ । भविसयत्तु नियकुलि पइसारहो बंधुअन्तु बंधिवि नीसारहो । सो खलु पावकम्मु मयमत्त कुलफंसणु दुव्वसणासत्तउ । अहरइ जासु विणासियधम्महो सो अणुहवउ फलई दुक्कम्महो । तासु विडंवणाई जं किज्जइ तेण पउरि कोवि न दूसिज्जइ । जं पुणु धणवह बंधण पावइ एउ देवपट्टणहो न भावइ । घत्ता । मिल्लेविणु सिट्ठि पुज्जहि भविसयत्तु भवणि ।
नव अन्नं देव दिहि संपज्जइ पउरयणि ॥ २॥ जं विन्नत्तु पउरसंघाएं तं जि तेम पडिवज्जिड राएं । एत्थंतरि करमउलि करेष्पिणु भविसयत्तु विन्नवह नवेष्पिणु । अहो नरवइ नरिंदसयपरिमिय अहो पुरि पउरलोइ सुहकम्मिय । अन्नुवि किंपि जाम्ब न विसप्पइ ताम्व य तुम्ह पुरउ विन्नप्प | तं नवि संविहाणु हयगीवहो जं संभवइ नाहिं जगि जीवहो । अडसरीरु लोइ जो सज्जइ जहिं एरिसउ सोवि पडिवज्जइ । तहिं अन्नहो किर को वीसासउ चंचलु नेहु पियम्मु असासउ । एह कुमारि भणिवि जा उत्ती अम्हहं जइवि आसि कुलउत्ती । मज्झ समुद्दहो जइवि न भुंजिय पंचहं सयहं जइवि मणि रंजिय । जइवि कोवि गुणदोसु न नज्जइ तोवि नाहिं महु मणु पडिवज्जइ । दुम्मइदोसविडंबियकायहो निवसिय तीस दिवस घरि आयहो । कल्लई जणु जंपणउं करेसइ कुलहं कलंकसंक वियरेसइ । आहुं तामसावि सहमंडवि बोल्लावहो महल्ल तिय तंडवि । करहु परिक्ख कावि जा जुज्जइ घरि संगहमि सीलि जइ पुज्जइ । अह खंडियचारित्त पियम्महो तो अणुहवउ फलई नियकम्महो । घत्ता । तो पउरयणेण भविसहो वयणालाव थुअ ।
७८
अहो चंदहो जोन्ह किं महलिज्जइ दूरि हुअ ॥ ३ ॥
तो राएं जयलच्छि विलासिणि पउरिं चंदलेह पियभासिणि ।