________________
४६
भविसयत्तकहाए तिय भयविहल जाय नउ संठिय एउ काई पभणंति समुट्ठिय ।
धीरिय नरिण होहि भयवजिय आइय इत्थ केवि वाणिज्जिय । घत्ता । तं पिक्खिवि ताए बंधुअत्तु लज्जाभरेण ।।
थिउ वयणविलक्खु पहउ नाई मसि खप्परिण ॥ १९॥ पिक्खिवि भविसयत्तु सियवंतउ सालंकारुवयणु सकलत्तउ । झत्ति लिहेवि फुसिउ नंदाइउ थिउ सविप्पु कसणु विच्छायउ । कयपणाउ संवरिवि निलीणउं चिरु दुचरिउ सरंतु विलीणउं । सज्झसवसि वस्तु आयल्लउ भविसिं वुत्तु भाइ थिउ भल्लउ । कहिं परिभमिउं कालु किम खेविउ कवणु पएसु वणिज्जे सेविउ । काई विढत्तु वित्तु ववसायहो कुसलु खेमु सव्वहो संघायहो। . तिं वयणिं मणाउ आसासिउ अंसुवाए पडिवयणु पयासिउ । कुसलु कहिंमि किं होइ वरायहो दुन्नयदोसबिडंवियकायहो । हउँ पाविटु धिटु अकियत्थउ भट्ठायारु दुरासु विगत्थउ ।
नियकुलमग्गायारविरोहउ इहलोयहो परलोयहो दोहउ । घत्ता । दोहत्तणसाउ महु इहलोयवि संभविउ।
दुहदुम्मियदेहु दीविं दीउ परिब्भमिउ ॥ २० ॥ एवहिं करहि किंपि जं रुच्चइ कित्तिउ वारवार किर वुच्चइ । मई अवराहु तुम्ह किउ दोहिं केण वि दुम्मइमणवामोहिं । तं जइ खमहिं न खमहिं कयाइ वि तो अम्हहं तुहुं सरणु सयाइवि। तं निसुणेवि पयंपइ जिउ जं किउ तुम्हि तं जि महु सिट्ठउ । एवहिं पुणु मुवियप्पिउ किजइ तं न नहु जं वलिवि लइज्जइ । लइ संवरहो जाहु नियदेसहो होउ च्छेउ सव्वहंमि किलेसहो । सयलहं विणयालाव पयंपिय सयलहं गंधामलय समप्पिय । सयलवि गय तं कमलमहासरु तो जाणिवि एकंतहो अवसरु । भविसई वुत्तु भवीसु महानरु सामिय मज्झु महंतु महाडरु ।
चिरु वावरिउ जेण निन्नेहउ तासु न गम्मइ नीसंदेहउ । घत्ता। तुहुँ एक्कसरीरु एयहो बहु समूहु समउ ।
जइ दोसहु जंति तो पाणहमि करंति भउ ॥ २१ ॥ तो वुच्चइ विल्लहलसहाविं सच्चउ एउ परमसम्भाविं ।