________________
***
*
****
*
|
*
*
**
**
**
**
*
*
*
( ૧૩) સુત્ર અવરૂધ જે, વચન વિવેક વસુલ, આલયણ જળ સુધતા, સચ કરમ અવરૂધ, ૧૦, ખગ ઉપાય મનમે ધરે, ધરમે પગરણ નેહ. વરછત ઉપધી ન આદરે, ભાવ અકીચન તેહ. ૧૧ સીલ વીય મન વરતીરે, બ્રહ્મ તેહ સુપવીત; હિય અનુતર દેવને, વીખે ત્યાગને ચીત. ૧૨ એ દશ વીધ જતી ધરમ જે, આરાધે નીત મેવ; મુળ ઉત્તર ગુણ વતનથી, તેહની કીજે વ. ૧૩ અંતર જતના વીણ કીશ, વામ ક્રિયાને લાગ; કેવળ કંચુક પરહરે નીર વખ હેયે ન નાગ; દોશ રહીત આહારજ લીએ, મનમાં ગીરવ રા
ખ; તે કેવળ આજીવીકા, સુય ગડાની સાખ. ૧૫ નામ ધરાવે ચરણનું, વિગર ચરણ ગુણ ખાણ; પાપ શ્રમણ તે જાણીએ. ઉતરાધ્ધન પ્રમાણ. ૧૬ શુદ્ધ કયા ન કરી શકે, તો તું સુધી ભાખ; શુદ્ધ પરૂપક હુઈ કરી; જીન સાસન થિતી રાખ. ૧૭ ઉસનો પણ કરમ રજ; ટાળે બળે બેધ, ચરણ કરણ અનુમોદતાં, ગછ વરતા શોધ. ૧૮ હીણો પણ જ્ઞાને અધીક; સુંદ૨ સુરૂચી વિશાળ; અલ્પાગમ મુની નહી ભલા, બેલે ઉપદેશ માળ. ૧૮ જ્ઞાનવંતને કેવલી, દ્રવ્યાદીક અહી નાણુ વિરહત કલ્પ ભાખે વળી, સરસા ભાખ્યા જાણ. ૨૦ જ્ઞાનાદીક ગુણ મછરી, કષ્ટ કરે તે ફોક; ગ્રંથી ભેદ પણ તસ નહી, ભૂલે ભુલા લોક. ૨૧ ન્યુ જોહાર જવેલરી; જ્ઞાની જ્ઞાને તેમ, હીણાધીક જાણે ચતુર; મુરખ જાણે કેમ. ૨૨ આદર કીધે તેને ઊન મા રગ સ્થીર હેય; બાજ્ય ક્રીયા મતી રાચજે પચાસક અવીલોય. ૨૩ જેહ થી મારગ પામીએ; તેહને સામો થાય; પ્રતીનીક તે પાપીઓ નિશ્ચય નરકે જાય. ૨૪ સુંદર બુદ્ધિપણે કરો; સુંદર શ્રવન ન થાય; જ્ઞાનીદિક. વચને કરી; માર્ગ ચાલ્યો જાય. ૨૬ જ્ઞાનાદીક વચને રહયે, સાથે જે શિવ પંથ; આતમ જ્ઞાને ઉજળે; તેતો ભાવ નીગ્રંથ. ૨૯ નિદક નિ નારકી; બાજ્ય રૂચી મતી અંધ, આતમ જ્ઞાને જે રમે; તેહને તો નહી બંધ. ર૭ આત સાખે ધર્મ જે, તહાં જનનું શું કામ; જન મન રંજન. ધરમનુ, મુલ ન એક બદામ. ૭ જગમાં જન છે બહુ સુખી, રૂચી નહી કો એક; ની જ હતી હે એ તીમ કીજીએ, ગ્રહી પ્રતિજ્ઞા ટેક, ૨૮ દુર રહીને વિનયથી, કીજે સુતા અભ્યાગ; સંગત કીજે સંતની; હુઈ તેહના દાસ. ૩૦ સમતા સેલવ લાઈએ ધરી અધ્યાતમ રંગ; નીંદા તજીએ પર તણું, ભજીએ સંજય ચંગ. ૩૧ વા
ચક જસવીજપે કહી, જે મુનીન હીત વાત, એહ ભાવ જે ની ધરે. તે 1 પામે શીવ સાથ. ૩ર.
******