________________
પરમ પૂજ્ય શ્રી દેવચંદ્રજી મહારાજ સાહેબ કૃતા
ચોવીશી : ભાગ-૧
(સ્વીપજ્ઞ બાલાવબોધ તથા ગુજરાતી વિવેચન સાથે)
સર્વે પણ સંસારી જીવો અજ્ઞાનદશા અને મોહબ્ધદશાના કારણે ઉપકારી એવા દેવતત્ત્વ ગુરુતત્ત્વ અને ધર્મતત્ત્વની સાચી સમજ પ્રાપ્ત કર્યા વિના તેવા પ્રકારની મૂઢતાના કારણે અનંત સંસારચક્રમાં ભટકી રહ્યા છે.
ઉપકારી તત્ત્વોને ન ઓળળખવાના કારણે તથા અનાદિ કાળથી મોહની વાસનાનું જોર હોવાના કારણે શરીરસુખ ઇન્દ્રિયસુખ ભોગવિલાસોનું સુખ તથા ધનાદિ ભોગસામગ્રીના પરિગ્રહના સુખને જ સુખ માની તેમાં જ અતિશય આસક્ત થઈને સર્વ જીવોએ કાળ નિર્ગમન કર્યું છે અનાદિકાળથી અનંતભવોમાં પણ આ જીવે આવા પ્રકારની સુખ જંજાળને જ પ્રાપ્ત કરવામાં અને તેવી સુખજંજાળને અનુભવવામાં જ ઘણો ઘણો કાળ પસાર કર્યો છે.
માનવભવ વિના કોઈ પણ ભવમાં આ જીવને કર્તવ્યાકર્તવ્યતાની બુદ્ધિ પ્રગટ થતી નથી. માનવભવમાં પણ અહંકાર અને ભોગવિલાસોના જ સતત પ્રયત્ન નીચે કર્તવ્ય-અકર્તવ્યતાનો વિવેક જાગૃત થતો નથી છતાં તે ભવમાં આ જીવનો કાળ પાક્યો હોય ત્યારે ક્યારેક વિવેક જાગૃત થાય છે અને દેશવિરતિ સર્વવિરતિ ધર્મની આરાધના – સાધના કરી કેવળ જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી અનંત આત્મિક સુખનો આ જીવ સ્વામી બની શકે છે તે માટે જ જૈન શાસ્ત્રોમાં માનવભવની મહત્તા અને કિંમત આંકી છે.
