________________
૯૬
શ્રી દેવચંદ્રજી કૃત ચોવીશી ભાગઃ ૧ ગાથાર્થ - હે પરમાત્મા ! તાહરી અનંત ગુણ મય જે શુદ્ધતા છે. તેનું ભાન થવાથી તો અત્યન્ત આશ્ચર્ય ઉપજે છે. આપને જાણીને રૂચિ ઉત્પન્ન થાય છે અને ત્યારબાદ તેવું જ તત્ત્વ મેળવવાની પ્રબળ ઈચ્છા જાગે છે. તત્વની રૂચિ અને પ્રબળ ઇચ્છા થવાથી આ જીવ તત્ત્વનો રંગી થયો છે અને દોષોથી ઉભગ્યો (નિવૃત્ત થયો) છે. આ પ્રમાણે જીવનમાંથી દોષોનો ત્યાગ કરવાથી આ જીવ તત્ત્વભાવ તરફ ઢળે છે. અને તેમ કરતાં તત્ત્વજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને આ આત્મ તત્ત્વજ્ઞ બને છે. II & II
વિવેચન :- શુદ્ધ એવા પરમાત્મા પરભાવને કેમ ચાખે ? અર્થાત્ ન જ ચાખે પરંતુ સ્વરૂપભોગી જ હોય તેનું કારણ શું ? તે કારણ આ ગાળામાં સમજાવે છે.
હે પરમાત્માશ્રી સુમતિનાથ પ્રભુ? આપશ્રી તો મુક્તિ પદ પામ્યા છો તેથી કૃતકૃત્ય થયા છો, તમારે કંઈજ કરવાનું બાકી નથી. માટે તમે પરજીવોની મુક્તિના કર્તા નથી. તમે સંસારથી અતિશય પર છો. તેથી સંસારી જીવોની સાથે કોઈપણ જાતનો સંપર્ક નથી. તો પછી તમારી સ્તવના અમારે કેમ કરવી જોઈએ? કારણ કે તમે તો કંઈ અમને મુક્તિપદ આપવાના નથી.
આવા પ્રશ્નનો ઉત્તર આપતાં કહે છે કે, હે વીતરાગ પ્રભુ તમારી શુદ્ધ દશા શાસ્ત્રોથી જાણીને અમને ઘણું આશ્ચર્ય થાય છે કે શું આત્માનું આવું અનંતગુણમય સ્વરૂપ છે ? તમારું યથાર્થ સ્વરૂપ શાસ્ત્રો દ્વારા અને ગુરુગમ દ્વારા જાણીને તેવું અમારા આત્માનું પણ સ્વરૂપ છે. આ વાત નિશ્ચિત થાય છે. તેના ઉપર અતિશય રૂચિ (પ્રીતિ – શ્રદ્ધા) પ્રગટ થાય છે.
તેથી જ આત્માનું તેવું શુદ્ધ અનંતગુણમય સ્વરૂપાત્મક તત્ત્વ પ્રગટ કરવાની તીવ્ર ઈહા (ઇચ્છા)થઈ છે કે જેમ પરમાત્માએ પોતાનું સ્વરૂપ પ્રગટ કર્યું તેમ તે જીવ ! તારામાં પણ આવું જ તારું સ્વરૂપ છે. તે તું પ્રગટ કર. આવું જાણવાથી હે પ્રભુ! તમારું સ્વરૂપ જોઈને
