________________
પાંચમા શ્રી સુમતિનાથ પરમાત્માનું સ્તવન
૯૫ એટલે પર - પુદ્ગલદ્રવ્યના અનુભવવાળી વસ્તુઓ ચાખવાની કે ભોગવવાની ઇચ્છા પણ કેમ કરે? અર્થાત્ સ્વદ્રવ્યના સ્વરૂપના ભોગનો એટલો બધો આનંદ વર્તતો હોય છે તે પરપુગલદ્રવ્યને ચાખવાને કે જોવાને કે ભોગવવાને પણ આ મહાત્મા ઇચ્છતા નથી.
આ તત્ત્વ નહીં સમજવાના કારણે જ ઘણાને આવા પ્રશ્નો થાય છે કે મોક્ષમાં જઈને શું કરવાનું ? ત્યાં નથી ખાવાનું, નથી પીવાનું, નથી વસ્ત્રાદિની શોભા કે નથી સોના-ચાંદીની શોભા, કે નથી ઘરની-શરીરની શોભા. તો ત્યાં જઈને શું કરવાનું ?
પરંતુ હવે સમજાશે કે આ બધી વસ્તુઓનો ઉપભોગ કરવો અને તેમાં આનંદ માનવો. આ આત્માની પરવશતા છે. પરાધીનતા છે. પુદ્ગલ દ્રવ્ય આત્માથી ભિન્નદ્રવ્ય જ છે. જેમ પારકાના પૈસાથી ભોગો ભોગવાય નહીં તેમ પરદ્રવ્યનાં સુખો આ આત્માને સુખકારી કેમ લાગે ? ખરેખર આ પરવશતા જ છે. માટે તે જીવ ! પરદ્રવ્યને પરધનની જેમ હેય સમજીને તેનાથી દૂર રહેવું એ જ પરમસુખ છે, પરંતુ આ વાત ઉત્તમ આત્મા વિના કોઈને સમજાતી નથી.
પુદ્ગલદ્રવ્ય એ આત્માથી પરદ્રવ્ય છે. તેનાથી દૂર રહેવામાં જ સુખ છે. પણ તેને ભોગવવામાં સુખ નથી. આ વાત હૈયામાં ચોંટી જવી જોઈએ ૭ .
તાહરી શુદ્ધતા ભાસ આશ્ચર્યચી
ઉપજે રૂચિ તેણે તત્ત્વ ઇહે . તત્ત્વરંગી થયો દોષથી ઉભગ્યો,
| દોષ ત્યાગે ટલે તત્વ લીધે અહો શ્રી સુમતિજિન ! શુદ્ધતા માહરી II ૮ w
