________________
[૧૧૩]
खितानखिलाञ्जन्तून् पश्यतीह यथा यथा। था तथा भवस्यास्य विशुद्धात्मा विरज्यति ।४४
-વિશુદ્ધ આતમા જેમ જેમ સંસારમાં સમગ્ર જીવને દુઃખી જુવે છે તેમ તેમ તે આ સંસારથી વિરાગી બને છે. પાકા संसारार्वतनिर्मग्नो घूर्णमानो विचेतनः । अध एव जनो याति निकटेऽपि तटे हहा ॥४॥ तिर्यग्गोऽयं यथाच्छिन्दन नद्याः स्यात् पारगः सुधीः भवस्यापि तथोत्सर्गापवादकुशलो मुनिः ॥४६॥
-ખેદની વાત છે કે સંસાર (રૂપી નદીના આવર્તમાં ડૂબેલે પ્રાણું કિનારો પાસે હોવા છતાં પણ ગોથાં ખાતો ખાતો બેભાન બની નીચે જ ચાલ્યો જાય છે, પરંતુ જેમ નદીમાં તિરછું ગમન કરતો અને નદીના પાણીને કાપતો કુશલ પુરુષ નદીના પારને પામે છે, તેમ ઉત્સગ અને અપવાદમાં કુશલ મુનિ પણ સંસારને પાર પામે છે. ૪૫-૪૬ एभिः सर्वात्मना भावैर्भावितात्मा शुभाशयः । कामार्थविमुखः शूरः सुधर्मैकरतिर्भवेत् ॥४७॥
