________________
[૧૦૩] लोभमुन्मूलयन्मूलादप्रमत्तो मुनिः सदा । क्षायोपमिके भावे स्थितोऽनुत्सुकतां व्रजेत् ॥१५॥
--ક્ષાપશમિક ભાવમાં રહેલા અપ્રમાદી મુનિએ લોભને મૂળથી ઉખાડી સદા ઉત્સુકતાનો ત્યાગ કરવો જોઈએ. ૧૫ સંતરામ, ભોજા શિવાજાચાર सर्वदुःखखनिर्लोभी, लोभी व्यसनमन्दिरम् ॥१६॥ शोकादीनां महाकन्दो लोभः क्रोधानलानिलः । मायावल्लिसुधाकुल्या, मानमत्तेमवारुणी ॥१७॥
--લોભ એ સંસારને માગ છે, લોભ એ મોક્ષના માર્ગમાં (જતાં રોકનાર) પર્વત છે, લોભ એ સર્વ દુઃખોની ખાણ છે, લેભ એ કષ્ટોનું મન્દિર છે, લોભ એ શોક આદિ દુઃખાને પેદા કરવા માટે મહાકન્ડ છે, લોભ એ ક્રોધરૂપી અગ્નિને પ્રજ્વલિત કરવા માટે પવન સમાન છે, લાભ એ માયારૂપી વેલડીને વધારવા માટે અમુતની નીક સમાન છે અને લેભ એ માનરૂપી મર્દોન્મત્ત હાથીને (વધુ પાગલ કરવા) માટે મદિરા સમાન છે. ૧૬-૧૭
