________________
शालनद्रजी शिलोको.
१९३७ णी या देखै बिधशुंपरखीनें। वाणीया पूर्व मोलवतावो । सवा लाख शोनश्या नगद दीरावो॥१८॥ मोल शुणीने शाहजी शलकै । कर २ में वातां माहो मां मुलकै । वलता वांणीया नेमानही पावै । कूमी शुण गहां कुशले घर जावै ॥ १९ ॥ इस बिध व्यापारी नगरीमें नमीया । जायै राजाकै चणेजी नमीया। व्यापारी बोलै शुणो महाराजा । शोलैई कांबल शह ताजा॥ ॥ २० ॥ इण कांबल में गुण एक मोटो । आपरे आगे न वोलु खोटो । आगमें धोयां मेलज बँटै । मोल कांबलनो इधको तिणमांटै ॥ २१॥ गुण शुणीने राजा गह गहीयो । कांवल एक लेवा घणु ऊमहीयो । नगद शोनई या नहीं मारो। महीनारी मोलत करो उधारो॥२२॥ वलता व्योपारी वोले इमवाणी । रावलीवांणी शाचीमें जांणी । शुणो महाराजा एक अरदाशो। पइशाखरचीरा नही अह्म पाशो ॥ २३ ॥ खरची दिवरावो कांबल रखवावो दूर देशांतर अह्मने जावो । परदेशी किम कर आपै ऊधार । नगद सोनइया कांबलच्योसार ॥ २४ ॥ इम कहि व्यापारी मेरैजी आया।
आए मेरेनें घणुं पिछताया । माहोमां मिलने मित्रांणो कीधो । आपणो एको कारिज नसीधो ॥२५॥ अब अगसुं आधेरा चालो। सहिर सख रोसो नयणे निहालो। किरीयांणो वेची कारज सारीजै । मुंवारी मासी इण परि मारीजै ॥ २६ ॥ मुखसूं इम कहिता परदेशी आवै । मनमें इधकेरो न बाट थावै । वांणी सुण इसमी नद्रा वोलावै । वहता व्यापारी ऊनारखावै ॥२७॥ सूरा व्यापारी दीसोगे वीरा । बोलोगे इम किम वोल अधीरा । वसतां देखावो मोल वतावो । आखता हुयनें परामतजावो ॥ २८ ॥ ब्यापा री कहै वमी विणयांणी । सही या लेसी वस्त अह्मांणी । फोकटणीवातां कहि २ नें फेरै । एवमोही मोल कठगसुं अरै ॥ २९ ॥ नाई कहीने नद्रा समझावै । इण घर हीरो अंतन आवै । नोले नूलागे किणरा निम काया। दीसोगे कोलांतणा दडकाया ॥ ३० ॥नद्रा तुंसांनल भोली विण यांणी। लीधी नहीं कांबल राजारी राणी । फूटरा घणुं फूंदालासाहो । पै ढीयां वैठा दीसे पतिसाहो ॥ ३१ ॥ कांबल देखीने ऊमाहो कीधो । मो लसुणीने विलखो मुंह कीधो । सवालाख सोनश्या एकणरा लागे । इस