________________
२६२
रत्नसागर. हुं तो परम जगत ताहरो। तिणतारोहो नहीं ढीलनो काम ॥ ४ ॥ वी० ॥ शूलपाणि प्रति बूझव्या । जिण कीधाहो तुमनें नपसर्ग । मंक दीयो चंझको सीये । तें दीधोहो तसु आठमोसर्ग। ५॥ वी० ॥ गोशालो गुनही घणुं। जिण बोल्याहो तोरा अवरणवाद । ते बलतो तें राखीयो । सीतलेस्याहो मूं की सुप्रसाद ॥ ६ ॥ वी० ॥ ए कुण इंद्रजालीयो । इम कहितां हो आ यो तुमतीर । ते गोतमनें तें कीयो । पोतानोहो प्रनुतानो वजीर ॥ ७॥ वी० ॥ वचन नत्थाप्या ताहरा । जे गड्योहो तुमसाथ जमाल । तेहनें पिण पनरै नवे । सिव गामीहो तें कीधो कृपाल ॥८॥वी०॥ अमत्तो रिषि जेरम्यो। जल मांहेहो बांधी माटीनी पाल। तिरती मूंकी काचली।तें तारयो हो तेहनें ततकाल ॥९॥वी० ॥ मेघकुमर रिषि दूहव्यो। चितचूकोहो चारि तथी अपार । एकावतारी तेहनें । तें कीधो हो करुणा नंमार ॥१०॥ वी०॥ बार वरस वैस्याघरे । रह्यो मुंकीहो संयमनोनार । नंदखेण पिण कधरयो । सुर पदवीहो दीधी अतिसार ॥ ११ ॥ वी० ॥ पंच महाबत परिहरी । ग्र हवासैहो बसिया. वरस चौवीस । ते पिण आद्रकुमारनें । तें तारयो हो तोरी एह जगीस ॥ १२ ॥ वी० ॥ राय श्रेणक राणी चेलणा । रूप देखीहो चित चूका जेह । समवसरण साधु साधवी । तें कीधा हो आराधिक तेह ॥ १३ ॥ वी० ॥ विरत नहीं नहीं आखमी । नहीं पोसोहो नहीं आदर दीख । ते पिण श्रेणिकरायनें । तें कीधोहो सामी आ पसरीख ॥ १४ ॥ वी० ॥ इम अनेक तें ऊधरया । कहुं तोराहो केता अवदात । सारकरो हिवमाहरी । मनमांहेहो आणो मोरमी वात ॥ १५ ॥ वी ॥ सूधो संजम नविपलै । नही तेहवोहो मुझ दरसण नाण । पिण आधारमै एतलो । इक तोरोहो धरं निश्चल ध्यान ॥ १६ ॥ वी० ॥ मेह महीतल वरसतो । नविजोवैहो सम विखमी ठगम । गरुआ सहिजे गुण क
। स्वामी सारो हो मोरा बंबित काम ॥१७॥ वी० ॥ तुम नामें सुख संपदा तुम नामें हो उख जायै दूर । तुम नामें वंगित फलै । तुम नामें हो मुफ
आणंद पूर॥ १८ ॥ वी० ॥ (कलश)॥ ॥ इम नगर जेशलमेर मंग ण तीर्थकर चौवीसमो। सासना धीसर सिंह लंगन सेवतां सुरतरु समो।