________________
चेह मांहि पेसे जिसें, ऋषभदत्त तिहां आव । त्रण दिवस लगे जीवतो, हवि राख्यो समजाव ॥९॥ शील प्रभाव जीवती, होस्ये दुःख निवार । नारी सोधी आणस्यु, मान्युं कुंवर तिवार ॥१०॥
ढालः-केदारानीःबोल बोली मित्र चालीयोरे, चड्यो विमान आकाश । वन गिरि कंदर जोवतोरे, गाम नगर आवासरे ॥११॥ सूरी मित्रे करो सविचार, उत्तम काज करे सदारे । आणे हेज अपाररे, सूरा मित्र० ए आंकणी० मही मंडल वेगे भमेरे, पूरव पच्छिम देश । दख्खिण उत्तर जोवतोरे, ऊवसव सत प्रदेशरे ॥१२।। मूरा० भमी भमी में थाकीयोरे, त्रीजे दिवस आराम । मूरिजपुरने सरवरें, बेठो सरवर ठामरे ॥१३॥ सूरा० वात करे नारी इसीरे, अंजनासुंदरी नंद । शिलाचूर मामा घरेरे, वृद्धि लहे आणंदरे ॥१४|| सूरा० ऋषभदत्त मन हरखीयोरे, निमुणी सूधीवात । मूरिजकेतु राजा सभारे, आव्यो मुगुण विख्यातरे ॥१५॥ सूरा० दीठी पुत्र रमाइतीरे, अंजना तेणे ठाइ । आंखें अमृत सांचरिओरे, ताप गयो ओहलाइरे ॥१६॥ मूरा० मनवंछित फल पामीयोरे, हियडे हरख न माय। अंजना आदर आदरीरे, ततखिण उभी थायरे ॥१७॥ सूरा०
. दूहाः- . - सती कहे मामा भणी, समाचार विशाल । एह मित्र भरतारनो, ऋषभदत्त सुकुमाल ॥ १८॥ जीव थकी अधिको
