________________
२९
शिलापाषाणें चूरियो, तिण पडतो मुज बालरे ॥७५॥ जीवाडोरे ० एम वलवलती अंजना, देखी सुरजकेतोरे । विमान थकी ते उत, बाल समिप तुरंतोरे ॥ ७६ ॥ जीवाडोरे० पडतां बाल अंगें करि, थइ शिला चूकचूररे । बालकने वांगुं नही, रमतो दीठो सूररे ॥७७॥ जीवाडोरे० फूंक देई रज झाटकी, आलिंग्यो ससनेहरे | पंकथी मणि जिम कर लीयो, अंजना करे दोधो एहरे || ७८ || जीवाडोरे० निराबाध सुत पेखीयो, हरखी ततखिण मातरे । उलांसे निधि नीपरें, वार वार निज जातरे || ७९ ॥ जीवाडोरे • मुजदिधोरे पुण्ये पुत्र, मामें आणी दीधोरे । एह कीधोरे उत्तम काम, मुज मन हरखित कीधोरे ॥ मुज द्रीधोरे० आंकणी० इणबालके चूरी शिला, तिण दिधो तसु नामरे । शिलाचरण एहवो मुदा, वाधे गुणमणिधामरे ॥ ८० ॥ मुजदि० भाणेजी घरलावीया, सूरजकेतु भूपालरे । सजन सहू हरख्या घणा, वधामणां सुविशालरे ||८१ || मुजदी० दीन अनाथ यती भणी, देती दान रसालरे । दिन वोले ते अंजना, धर्म कर्म धुरि ढाल ||८२|| मुजदिधो०
( दूहा : - )
शिलाचूर मामा घरे, वसतो हाथोहाथ । बीजतणो जिमचंद्रमा वाधे साजण साथ ||८३ || शिलाचूर अंजनातणी, पसरी वात विशुद्ध । कस्तूरिना गंध जिम, उत्तम हुइ प्रसिद्ध ॥ ८४ ॥ | पवनंजय इण अवसरें, जीपी वरुण राजान । ओछव शुं घरे आपणे, आव्यो पुरुष प्रधान ॥ ८५ ॥
