________________
११
लेई मोकलिया सेवक पोता केरा, प्रल्हादराय तेडाव्या हियडे आणी हरख घणेरा ॥ ९८ ॥ प्रल्हादरायें निज सेवक साथे कंकोतरीना लेख, मंकी तेड्या सगा सजन सहु ते आव्या शुभ वेष | सेनास्युं रथ पाएक घोड़ा मोटा बहु मातंग, पुत्र भणो परप्पा चाल्या राजा आणी रंग ॥ ९९ ॥ बाहिर अंजनपुरि मानससर आविनें उत्तरिया, अंजनकेति प्रल्हाद भणी बहु अति आदर तव करिया | अंजनकेतु मंडे अति झाझी जिमणवार आटोप, असन पान खादिमने सादिम नानापरे आरोप ॥। १०० ।। भोजन करि बेठाच्या सहुको अधिक छांटणा कीध, चंदन केसर बास गुलाले तिहां बहुलो जस लीध । कपूर पूर मुखवास सुरंगा दीधा बहु तंबोल, फूलमालज बांधि अनोपम देइ कर्या रंग रोल ॥ १०२ ॥ इण परे मलता हलता बहुपरे महाओछव सुविशाल, वीवाहें साजण जण मिलिया मनमांहि हरख रसाल । बालमित्र पवनंजयकेरो ऋषभदत्त सुजात, अंतरंग प्रीति कुंवरस्युं आणे प्रेम विख्यात ॥१०२॥
दूहा:
मित्रडा सो मित्र करि, जेहवा फोफल भंग । आप करावे कटकडा, पर हरखावे रंग ॥ १०३ ॥ मित्रज इकक दोइ करि, बहुले चडे कुनाम । धोवी केरा कुंड जिम, सुंदिम सारूं गाम ॥ १०४॥ साजण सूरा च्यार करि, परिहर कायर सहि । वांके विसमे दीहडे, ते च्यारे चोसहि ॥ १०५ ॥ किं किजे तिण सज्जणें, भीड न भज्जे जेण । अजा कंठ पुर्याोहरा, दुध न पाणी तेण |
