________________
२२०
महाव्रत इहां तेय ॥ जिण० ॥ ४०२ ।। मुनिनो सामाई एय, साहु साहुणी जेय । धर्म पालवा औठ्या, आणाराधका दीठा ॥ जिण० ॥ ४०३ ॥ श्रावक धरम बार, भेद तासु विचार । अणुवय पंच तिन्नि, गुण सिख्खा चउ मनि ॥ जिण. ॥४०४।। थूल प्राणातिपात, न करे विख्यात । मोटका पंच कूडां, श्रावक न जाणे रूडां ।। जिण० ॥ ४०५ ।। अदत्त जाणि चोर कही जे, ते वस्तुनो लीजे। मैथुन पर जे नारी, तमु संगते वारी ॥ जिण ॥४०६॥ ईच्छा तणो माण, थूल परिग्रह जाण । विरति जेटलीय कीजें, जिणवाणी फल लीजे ।। जिण ॥ ४०७ ।। दिगवत दिशिनो मान, भोग परिभोग मान । अनरथ दंड टाले, जिण आण ते पाले ॥ जिण० ॥ ४०८ ॥ समता भाव आणी, सामाई करे जे प्राणी। अहनिशि अंतराले, पडिकमें बेहुं कालें ॥ जिण० ॥ ४०९॥ आवश्यक तमु नाम, अध्ययन छह गुणधाम । ते छे अनुयोगद्वारे, श्रावक साधु अधिकारें ॥ जिण० ॥ ४१० ।। दसम देसावकास, थोडी जइ वा आस । पोसहव्रत जे पालें, अतिचार तमु टाले ॥ जिण० ॥ ४११ ॥ ओपवास सहित जाणो, चओदसि आदि वखाणो । ब्रह्मचर्यादि सहित, सर्व सावध रहित । जिण० ॥ ४१२ ॥ अतिथी जे संविभाग, शुद्ध आहारने लाग । साधुनें दानदीजें, द्वादशे भव तरीजें ॥ जिण० ॥ ४१३ ॥ संलेखना मरण कालें, अन्नादिकथी मन वालें । गृहिय सामाई एय, पाली अवसरे तेय ॥ जिण० ॥