________________
१७३
देहें सोहए तामरे ॥ जिणवर० ॥ ४७॥ देहें रोग न मल नही, मस रुधिर गोखीर । तेह थकी अति ऊजला, नमीये श्री जिन वीरोरे ॥ जिणवर० ॥४८॥ मास ऊसास कमल थकी, अधिको गंधे सुगंध । आहार निहार करे जया न देखे नयणे न गंधोरे । जिणबर०॥४९॥ च्यारि जनम लगि ए कहा, हिव केवलना त्रीस । समथ केस नन अवठिया, न पामे, वृद्धि विस्वा वीसोरे ॥ जिणवर० ॥५०॥ धर्म चक्र झलके पुरा, छन् त्रय आकास । चामर दुनि सिंहासणुं, सपाय पीढ नभ पासेंरे । जिणवर० ।। ५१ ॥ इंद्र ध्वज आगल चलें, अशोके वृक्ष प्रभु पूंठ । मुकुट ठाम भा मंडलं, करम खपावण ऊठेरे ॥ जिणवर० ॥५२॥ भूमि भाग होवे समो, दर्पण चंद्रबिंब जेम । कंटक, विमुख हुए ऋतु, विपरीत सुखकर तेमोरे । जिणवर० ॥ ५३॥ योजन मंडल कुसुम भर, जानु प्रमाण करंत । शब्दादिक रूडा हवे, पाडुआ तेह न करतेरे ॥ जिणवर०॥ ५४॥ पासि द सुर चामर धरे, वाणी योजन सीम । भाषा भाखे प्रभु जया, अद्ध मागद्धी ए नीमोरे ॥ जिणवर० ॥ ५५॥ आपापणी भाषा सहु, पीछे जिणवर ऊत्त । मण विर आरिय णारिया, गणे हित कारण चित्तेरे। जिणवर०॥ ५६ ॥ देव जेय मछर करा, सुणे धम्म उपशंत । नर तिरि वैरति परिहरी, सुणि धर्म उपशमवंतोरे ॥ जिणवर० ॥५७॥ बाद भावे आव्या मती, वांदे मूकी अभिमान । करि अभिमान बंदे नही, वादे भंग निदानोरे । जिणवर० ॥५८ ॥ विचरे