________________
तणो छे एक, प्रवृत्तिवादको अति मुविवेक ! भगवंतनी नित कहे प्रवृत्ति, नरपति कीधी तेहनी वृत्ति ॥५॥ एक लाख ने आठ हजार, दिन प्रतें सोनाना दीनार । जिनेवर जेणे थानके रहे, ते थानक आवीनें कहे ॥६॥ मुणी कोणिक तस पासें वाच, जाणे सामी दीठा साच । वेठा ऊठी उभा थाय, सात, आठ पग स्हामा जाय ।। ७॥ पगथी ऊतारी पावडी, विलंबति न करे एका घडी। उत्तरासंग सहित करजोड, शीष चडावी पूरे कोड ॥ ८॥ नमोत्थुणं कहे नित एम, चंपा नगरी आव्या जेम । पूरणभद्र चेईयें रहे, वधामणिओ आवी कहे ॥९॥ नमस्कार पूरव जिम करी, वधामणी आपे मुद धरी । साढा. बार लाख दीनार, मनशुं आणी हर्ष अपार ॥१०॥ चतुरंग दलशुं वंदण जाय, हियडामांहि आनंद थाय । वांदे जिणवर मुणिवर सोय, तमु गुण इणि परे वर्णक होय ॥११॥ श्रमण तपस्वी ने भगवंत, ऐश्वर्यादिक गुण संजुत्त । उपसर्गादिक अचलित जेय, महावीर सुर कहियो तेह ॥ १२ ॥ धर्मतणी जिने कीधी आदि, तित्थंकर संघ चविह सादि । ठवण थई तिह सयंसंबुद्ध, आपणथी शुद्ध मारग लद्ध ॥ १३ ॥ पुरुषोत्तम जे पुरुष प्रधान, पुरुषसिंह मूरि गुणे उपमान । कमळमांहि पुंडरिक महवंत, उज्वल गुणे जिणवर विहरंत ॥ १४ ॥ गंधहस्तिने गंधे न रहें, गयवर अपर जिणेसर कहे । ए ऊपम श्रीवीरजिन लहे, दुर्भिक्षादिक पाछां वहे ॥१५॥ सर्व जीवने अभय दातार, भय सघळा कीधा परिहार । श्रुत ज्ञान
