________________
१६
आ रासनी रचना कविवरे वि. सं. १६९८ मां श्रावण सुदी पंचमीये करले छे. आ रासनी सर्वगाथा ३६ छे. मध्यस्थ वृत्तिवाला पूज्य कविवरे आ रास रचवामां पोताना हृदयनी विशालता, गुणग्राहिता, उपबृंहता विगेरे गुणोने प्रगट रूपे बतावी आपेल छे. आजनी माफक मताग्रही ए आत्मा नहता, परंतु गुणग्राही - गुणी प्रते नमस्कार करनारा एवा | उच्चकोटीना आत्मा हता आ रासना रचनार पूज्य वाचनाचार्ये संस्कृत, प्राकृत, गुजराती भाषामां घणा ग्रन्थो लख्या छे. तेमज स्तवन, स्तुति, सज्झाय, विनति, पदो, छंदो विगेरे पण घणा रच्या छे. आ रास तेमणे गुजराती भाषामां काव्यबंध रचेल छे. कविता सरल, मीठी, घणी सुंदर अने भावाही छे. आ रासना रचयिता कविवरनो ईतीहास 'श्रीयुत साक्षर मोहनलाल द. देशाइए "समय सुंदर" नामना निबंधमां, विस्तारथी आपेल छे. जाणवानी इच्छावालाओए त्यांथी वांची जोj. अत्रे एक बीना अवश्य उपयोगी होवाथी जणाववानी जरुर छे: - आरामशोभा चरित्र - चोपाईना कर्ता पूंजाऋषि अने महाप्रभावक तपस्वी पंजाऋषि ए बन्ने मुनियो जुदा जुदा छे, कारण के जुदा जुदा कालमां थएला छे. तेमना गुरुओ पण जुदा जुदा छे, आरामशोभा चोपाईंना कर्ता पूंजा ऋषि वाचकवर श्रीहंस चंद्रगणिना शिष्य छे। अने महाप्रभावक तपस्वी पूजाऋषि श्रीविमलचंदसूरीश्वरजीना शिष्य छे. प्रथमना पूजाऋषि आरामशोभाचरित्र - चोपाईना कर्ता छे. तेमणे