________________
ताकी पटंतर कहो कुण करे, दुखीयाना दुखदालिद्र हरे । पुत्र लंगम तिण के घर भए, सूर्यचंद्रविधिना निरमए । सेठमुज्ञानि आणंदचंद, दयाचंद्र प्रगटे ज्यु इंद्र ॥४२॥ पुत्रपौत्र भए राजकुमार, दोउं कामदेव अवतार । जुगजुग जीवो महतावराय, सेठ सरूपचंद्र दीर्घाय ॥४३॥ धन धन माणिकदेवी पुन, बेटा पोता पुत्ररतन्न । सत साखा वाधो परिवार, एक एकसुं अधिक उदार ॥४४॥ भाई, भतीजे लायक सहु, बेटी पोती अरु कुल वहू । इंद्रसभा सम जसु परिवार, दिन दिन वाधो हरख अपार ॥ ४५ ॥ प्रातःसमे पूजे जिनदेव, नितप्रति सारे सदगुरुसेव । मुणे जिनेसर वचन वखाण, नित नित साधे व्रत पचखाण ॥४६॥ सातखेत्रमें वित्तवावरे, दुखीयाजनना दालिद्र हरे । जो जो करणी श्रावकतणी, माताजीने कीन्ही अतिघणी ॥४७॥ लडकपणासों जो टेकग्रही, आदिअंतशों सो निरवही। दोलतवंत अरु चित्त उदार, दान देत मन हरख अपार ॥४८।। संवत सतरे इकतरसार, माघमास दसमी गुरुवार । माणिकचंद्र स्वर्गगति लही, जिनकी कीरति जगमें रही ॥४९॥ तिण दिनसों मात कुलवती,जपतपदानकीया महासती। तिणकी गिणती कहो कुण करे, धन्य धन्य सब जग उच्चरे ॥५०॥
( दूहाः - ) रातमनोरथ यों कीयो, वंदशुं वीसजिणंद । संघ ससेतसिखरतणो, कीजै मन आणंद ॥५१॥ मनसूबा मातातणा, जांण्या श्रीजगसेठ । करी सजाई संघनी, भेजे लोक पचेट