________________
१३.
बारे मास सरीखा, फिरता घर घर नांगां भिख्या ॥११॥ तो पण प्रेट भरावे न चले, फाटा तूटा कपडा न मिले । देव न दीजे काइ दोष, आपकमाइ फळ शो ? शोस ॥१२॥ पुन्य विहुणा दलिद्री सदाई, मांहो मांहे विचारे भाई । पुन्य खखे नहीं शोभा कांई, कर्मसिंह कहे कर्म सखाई ॥ १३ ॥
-दहा:इण अनुक्रमें एकण समे, मुनिवर महिमावंत । ब्राह्मण वांदे भाव धरी, सात्तेई गुणवंत ॥ १४॥ श्री जिनवर भाषित Jधर्म, श्रमणोपाशक साध । प्रांणी भव भमतां थकां, ए घणो दुहेलो लाध ।। १८ ॥ ए.दोय धर्म विधे करी, जांणी अथीर. संसार । मुर मुख शिव मुख पामिये, दुस्तर भवनो पार ॥ १६ ॥ देशन मुणी संयम लिये, पाळे शुद्धाचार। सुमते मुमता गुपति धर, दुःकर व्रत असि धार ॥ १७।। अंत समय संलेणेना, मरण समाधे साध । शुक्र सातमे देव सुख, इंद्र समाणां लाध ॥ १८॥ सत्तर अयर आयु तिहां, पूरी नभन होय । सातेइ सौभाग्य निधि; गुणपालादिक सोय ।। १९ ॥ ए तुज अंगज दीपता, इण पुन्ये अभिराम । अहम मुतनो (सांभळो, पूरव भव शुभ काम ॥२०॥
( दाल २२ मी-हमिरियानी देशी. कोपाळ सुत आठम्रो, सुण तमु पुण्यप्रकाश नरेसर । | गोखथी लइने नाखियो, देवग्रहे उल्हास नरेसर ॥२१॥ पन्यतणां फळ एहवा, सांभळि कीजे सोय न० । सहभत्र
