________________
૩૯
છ3 છકાય વિરાધના, ભેદ સમજી સહુ ભાંતિ રે.
| | ગ | ૩ | અલગ્ય આહાર નવિ લીજીયે, ઉપજે દોષ જે માંહિ રે; ધાતુનાં પાત્ર મત વાવો, ગૃહી તણાં મુનિવર પ્રાહી રે.
| | ગ૦ ૪ ગાદીયે માંચીયે ન બેસીયે, વારીયે શય્યા પલંગ રે; રાત રહિયે નવિ તે સ્થલે, જિહાં હવે નારી પ્રસંગ છે.
છે ગo | ૫ નાન મજજન નવિ કીજીયે, જિણે હવે મનતણો ક્ષોભ રે; તેહ શણગાર વલી પરિહરે, દંત નખ કેશતણું શોભ રે.
|| ગ0 | ૬ | છઠું અધ્યયને એમ પ્રકાશીયે, દશવૈકાલિક એહ રે; લાભ વિજય ગુરૂ સેવતાં, વૃદ્ધિ વિજય લહૈ તેહ રે.
* ૧ ગ૭ | ૭ ૮૬- છે શ્રી સંખમાધ્યયની સજઝાય છે
( કપુર હવે અતિ ઉજલે ર–એ દેશી ) સાચું વયણ જે ભાખીયે રે, સાચી ભાષા તેહ સચ્ચા મેસા તે કહિયે રે, સાચું મૃષા હેય જે રે, સાધુજી કરજે ભાષા શુદ્ધિ, કરી નિર્મળ નિજ, બુદ્ધિ રે.
" | સાધુજી ૧ કેવલ જુઠ જીહાં હવે રે, તેહ અસચ્ચા જાણ
