________________
૩૫૯, તે તાહરે જન્મ ઓચ્છવ બહુપરે, હેત સહી શું બાલ રે;
છે વૈ૦ છે નારી સાધના નર વિણ સ્યુ કરે, કરેજિન હર્ષ પ્રતિપાલ રે.
. જિ૦ | ૬ | ને ઢાળ૫ મી છે ! સાંભળજો સસનેહી સયણાં—એ રાગ છે સાંભળી વનિતાના બાલ ઉહાપેહથી; જાતિસ્મરણ ઉપવુ એક હવે બાળક મનમાંહે એહવું ચિતવે, ચારિત્ર લેઈ થા એક
મને એ. એ સાં. ૧ છે મુજ ગુણ દેખી માતા મુનિને દેનહિં, ઠેષ ઉપજાવું માયને એક રૂદન કરે નિશદિન રાખે રહેનહિ, રાખે હાલરડાં ગાઈને એ.
છે સાં૦ | ૨ | પારણે પઢાવી માતા હિંડેલે ઘણું, મીઠા બેલ સુણાવતી એક સુઈન શકે કિણીવાર કામ ન કરી શકે, સુખ પામે નહિ એક રતિ
એ. એ સાંઢ કે ૩ છે વહીગયા ઇમ ષટ માસ તેહને રોવંત, તાસ સુનંદા ચિતવે એક પુત્ર જ સુખ કાજે જાણ્યું પાલશે એ બાળશે મુજને હવે એ.
- સાં ૪ છે હમણાં થાએ દુઃખ શું કરચે આગે એ, ખરે સંતાપે મુજ
છે ભણી એક એ સુતથી મેં જાણ્યું મહારે મનમાંહે, મુજથી સુખિણી
વાંઝણું એ. એ સાં છે ૫ છે.
