________________
૩૨૪
વલી આવખું તે અસ્થિર જાણ, તમે સાંભળજે ઉત્તમ
પ્રાણી; એમ બોલે મુનિ માણેક વાણી. સુ છે ૫
૩૦ | શ્રી કળીયુગની સક્ઝાય છે સરસ્વતિ સ્વામીને પાય નમીને, ઉલટ મનમાં આપ; તિરય નાહ કેઈ ઈણ સંસારે, તેણે એ કળિયુગ આ
દેખે બે યારો કુડે કળિયુગ આયે. જે ૧છે બાબે કહે મહારી નહાનડી બેટી, દિન દિન મૂળ સવા.
બે યાર રાજા તે પ્રજાને પડે, કુ નર કામ ભરાયે; બોલ બંધ નહીં મંત્રીને, ગોચર ક્ષેત્ર ખેડાયે.
. બે યાર છે ૨ ગુરૂને ગાળ દીએ નિજ ચેલે, વેદ પુરાણ પઢાયે; સાસુ ચુલે ને વહુ ખાટલડે, કુંકે શરીર જલાયે.
છે બે યાર છે ૩ છે એંશી વર્ષને હીંડે હોંસે, મૂછે હાથ ઘલાયે; પંચ તણ શાખે પરણીને, અબળા અર્થ ગમા.
છે બે યારે ૪ જોગી જંગમ ને સન્યાસી, ભાગે ભખે મદ વાદ્યો; ચાર ચાડ પરધનને ખાયે, સાધુ જન સિદાયે.
છે બે યાર ! ૫ છે નિધનને સહુ બેટા બેટી, ધનવંત એક ન પાયે
