________________
૩૧૧
અંત સમય ગયાં એકલાં, નહી ગયું કેઈ સાથ; એવું જાણીને ધર્મ કીજીએ, હશે ભવજળ પારજી. . ૭ છે મેહ નિદ્રાથી જાગીને, કરે ધર્મશું પ્રેમજી; એવી સૌભાગ્ય ની વાણીને, ધારે મનશું પ્રેમજી. ૫ ૮
૧૯- | શ્રી સ્યુલિભદ્રની સજઝાય છે ઉઠ સખી ઉતાવળીરે, સર પરોવી લાવ, મોતીનું ઝુમખડુક લા આભૂષણ દાબડારે, કરવા સેળ શણગાર.
- મેતીનું. છે ૧ , સ્યુલિભદ્ર આવ્યા આંગણેરે, જપતી તેહને જાપ; મેં૦ | જબ ઝટ ઉઠી ઉતાવળીરે, સજી સોળે શણગાર. મો. નવા-નવા નાટક નાચતીરે, બેલતી વચન રસાલ; મેટ આજ પરાશું થઈ રહ્યારે, જા તુમારે જોગ. મેક છે ૩
ઘો-મુહપત્તી મેલે પરારે, કરેને રંગ વિલાસ; માત્ર છે એ મુનિવર ચલ્યા નહિં રે, શિયલ શું રાખ્યો રંગ.
છે કે એ ડુંગર ડોલ્યા નહિં રે, સરીએ હલાવ્યો મેર; મેક છે માણેક મુનિવર એમ ભણેરે, શિયલ તણું સજઝાય.
છે માત્ર છે ૫ છે ૨૦- છે શ્રી કમની સજઝાય છે સુખ દુઃખ સરજ્યાં રે પામીએરે, આપદ સંપદ હોય; લીલા દેખી પરત રે, રેષ મ ધરજો કેયરે,
