________________
૨૯૬
તું અમર પેઠે થિર થઈ બેઠે, ચા વાળ મુદ્ર; લખપતિ નરપતિ શેઠ સત્યવાહ, તુજ આગળ કઈ બૂઢ.
- ચેતન ૫ ૬ છે. આજ કાલ ને પિર પરારે, ધમેં વિલંબજ કરતે; ક્ષણક્ષણ આયુ એછો થાય, અંજલિ જલ જિમ ખરતે.
છે ચેતન | ૭ | તારે તે રોહણમાં ગાજે, બહેરે થઈને બેઠે; તુજ આગળ કેઈ નર ચાલ્યા, તું એ પંથે પેઠે.
છે ચેતન | ૮ છે. વાર કવાર સુખ દુઃખી એ, ન ગણે એક એ ટાણુ; અવર રૂઠા એ દામે પાચે; ન વળે એહનું આણું.
છે ચેતન ૯ નિશ્ચિંતા નવિ સુઈએ પ્રાણી, જમને ઝાઝે જે રે; માતપિતાદિક જાતાં લેશે, કેહને ન ચાલે તેરે.
છે ચેતન ૧૦ સમય થયે ચે નહીં પ્રાણી, આવે આઉં બહુ જરે બૂડતાં વાર કેવી લાગે, સાયરને જિમ પૂરે.
- ચેતન ૧૧ છે રાત દિવસ ચાલે એ પંથે, કિણ ન જાયે કલિયે; થાવગ્રાદિક જે મુનિ ચેત્યા, તેહને ભય એ ટલિયે.
ચેતન છે ૧૨ છે પાણી પહેલી પાળ જ બાંધે, તે જગ માંહિ બલીયા; ઘર લાગે કે જે દે, તે મૂરખમાં ભલીયા.
|| ચેતન છે ૧૩
