________________
૪૨
[ કસાહિત્યમાળા મણકે-૬ વાર થાય છે, ને મારાં મનડાં અકળાય છે, કાં તમે ઊભા મારાજ ? ગાવડી દેવાને વાર થાય છે.
ઊંચા ઓરડા ચણાવ, ઊંચા ઓરડા ચણાવ;
ઝારિયાં મેલ્યાં છે ઝીલતાં રે. રાધા રમવાને આવ, રાધા રમવાને આવ;
સાવ સોનાનાં સંગઠાં રે. ઢાળ્યા સેનાના બાજોઠ, ઢાળ્યા ૨૫લા બાજોઠ,
પાસા ઢાયા છે ઝીલતા રે. રમીયે આજુની રાત, રમીયે કાલુની રાત;
પછી જાવું દરબારમાં રે. તેડી જાશે દીવાન, તેડી જાશે દરબાર,
પછી મલુમાં એકલાં રે. કાન, એટલી સાહેલી, કાન સરખી સાહેલી,
કા’ન અમને કેમ ઓળખ્યાં રે ? જાણે ડોલરન ફૂલ, જાણે ચંપાને છેડ;
જાણે મરચરકેપ કેવડો રે. કાન, એટલી સાહેલી, કાન સરખી સાહેલી;
કા'ન અમને કેમ ઓળખ્યાં રે ? જાણ્યે તાંબાની હેલ્ય, જાણે તાંબાની હેલ્ય,
જાણે ઝબૂકે વીજળી રે.
૧, જાળિયાં ૨. આજની ૩. કાલની ૪. મહેલમાં ૫. સેરમ આવે.
