________________
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકોમાડી! મેં તે શિવને ચડાવ્યા ફૂલગજરા, વાસુદેવ મારા સસરા રે, મેં બહુ સારું કીધું, તનમાં તાડી લાગી રે, મનમાં માયા જાગી રે,
મેં બહુ સારું કીધું. હાં રે મેં તે શિવને ચડાવ્યાં ફૂલ-આંસુ, દેવકીજી મારાં સાસુ રે બહુ સારું કીધું, તનમાં તાડી લાગી રે, મનમાં માયા જાગી રે,
મેં બહુ સારું કીધું. માડી! મેં તો શિવને ચડાવ્યાં ફૂલ નામી, શ્રીકૃષ્ણ છે મારા સ્વામી રે મેં બહુ સારું કીધું, તનમાં તાડી લાગી રે, મનમાં માયા જાગી રે,
મેં બહુ સારું કીધું. રાધા! ક્યાં બેસીને સૂતર કાંત્યાં ?
ક્યાં તે વરમાળ પેરી રે ? આ તે શું કીધું? કુંવરી!કુળ લજાવ્યું કે, બારુડી ! તે બેકયું રે,
આ તે શું કીધું? માડી! મેં તે ગોકુલ બેસીને સૂત કાંત્યાં, વ્રજમાં વરમાળ પેરી રે, મેં બહુ સારું કીધું. તનમાં તાડી લાગી રે, મનમાં માયા જાગી રે,
બહુ સારું કીધું. રાધા! તું જગ જીતી રે, અમર તમારી પ્રીતિ રે,
તે બહુ સારું કીધું.
ઊઠે લખમણ જતિ વીરા વાડીયે પધારે જી રે. વાડીનાં વનફળ ચાખી જોયાં વનફળ લાગ્યાં મીઠાં જી રે.
