________________
૨મી
નર ગયા, ને વાત રહી ]
હવે રાણી કહે: સુથારીના બેટા રે, માડીજાયા ખધવા રે જી; ગોટીલા વહેરી આપો રે, લીંબુ કેરી ફાડના, મારા લાલ રે, સુ
તેની ચાર ફાડે કરાવી, ને એક ફાડ રાણીએ પિતે ગળી, એક ફાડ દાસીને ગળાવી, એક ફાડ ઘેડીને ગળાવી, ને એક ફાડ કૂતરીને ખવરાવી. એ બધાને ચડતા દી' થિયા. અઢી મહિના થયા, એટલે કૂતરીને બે કુરકુરિયાં આવ્યાં. નવ મહિના થયા, એટલે રાણને બે પુત્ર થયા, દાસીને બે દીકરીઓ થઈ, ને બાર મહિના થયા, એટલે ઘોડીને બે વછેરા આવ્યા.
રાજાના કુંવર તે રાતે ન વધે એટલા દી એ વધે, ને દીએ ન વધે તેવા રાતે વધે, કોઈ માધવાનળ જેવા ! સૂરજને કે કે, “તે ઊગે છે, કે અમે ઊગીએ છીએ', એવા નર થયા છે. પછી કુંવરોનાં નામ પાડવા જેશીને બોલાવ્યા.
જોશીડાના બેટા રે, માડીજાયા બંધવા રે જી, કુંવરનાં નામ ભલેર ધરાવજો, મારા લાલ રે; કુંવરોનાં નામ રે, ઝાંઝ અને માંડણ જી. જોશીડાના બેટા રે, માડીજાયા બંધવા રે છે, દાસીઓનાં નામ ભલેરાં ધરાવજે, મારા લાલ રે, દાસીઓનાં નામ રે અજલી ને વજલી છે. જોશીડાના બેટા રે, માડીજાયા બંધવા રે જી, ઘડીલાનાં નામ ભલેર ધરાવજે, મારા લાલ રે, ઘડીલાનાં નામ રે, તેજ ને તોરંગી જી. જોશીડાના બેટા રે, માડીજાયા બંધવા રે જી, કુતીલાંનાં નામ ભલેરાં ધરાવ, મારા લાલ રે, કુતીલાંનાં નામ રે, આજિયો ને ખાજિયો છે. ૧૮
