________________
૨૨૯
ઝાલાવાડ પ્રદેશનાં લોકગીત ]
કેટલે આવે રે, બામણ તારે દેશડે, ગારી મોરી રે હેડયા એટલા હેડવાને દે. સામે આવે રે મારા દેશડા.
સાબરનાં પૂર સાબર નદિયું આવે ને ભરપૂર જે, હરિ ચારે ને કાંઠે રે માતા ફરી વળ્યાં; ભઈ ભેળીડા નદિયું તારી મેલ જો. હરિ તુજને આલું રે પગનું ઝાંઝરુ, તારું ઝાંઝર તારા પાલવને કવરાવ્ય જે હરિ તુજને ઉતારું રે ગોરી તારા બોલડે. ભઈ ભેળીડા હળવો હળવે બોલ જે, હરિ સામે ને કાંઠે રે વાલમ સાંભળે; સાંભળશે તે તુજને દેશે ગાળ છે, હરિ અમારી સાથે રે લેશે રૂસણ. રૂસણલાં શે ભાંગે ગેરી મારાં છે ? હરિ રૂસણલાં ભાંગે રે ખારેક ટેપરે, ખારેક ખાઉં તે ખટકે મારી દાઢ જે. હરિ કપલડાં ચાવું તે કુચલડા વળે, લવિંગ ખાઉં તે દાઝે મારી જીભ જે, હરિ એળચડી ચાવું તે મુજને મીણે ચડે. ગેરીને પર બાર બાર વરસે આવ્યા જે, હરિ સરિયામાં લાવ્યા રે રંગત ઘૂઘરે; ઘૂઘરડે કોણ રમશે સ્વામી મારા જે ?
હરિ છરડા વિના રે ઘૂઘરે કોણ રમે ? ૧. ભાઈ-નદી ઉતારનાર ૨. સરસામાન
