________________
નળકાંઠાના હિરજન લેાકાનાં ઢાકગીતેા ]
ભરવા દે.
મારે! સસરા તે એમાં શુંય કરે ? જળ ભરવા દે, મારી સાસુડી સમદર લે'ર, પાણીડાં ભરવા દે. મારે જે તે જૂના જોગી બન્યા, જળ ભરવેા દે, મારી જેઠાણી જોગીડાને જાય, પાણીડાં ભરવા દે. મારે। દેવર નાના દડે રમે, જળ ભરવા દે, મારી દેરાણી આપડી જોડ, પાણીડાં મારી મટકી માથે મેારલા, જળ ઢ!ણીએ મેાતીડાની હાર, પાણીડાં મારે। વાલેાજી કાંઠડે આવિયા, જળ વહાલા છેટા રે'જો તમે છેલ, પાણીડાં મારે વાલમ મારે કાંકરા, જળ ભરવા દેશ, વહાલા જુએ નગરના લેાક, પાણીડાં ભરવા દે.
ભરવા દે,
ભરવા દે.
ભરવા દે, ભરવા દે.
✩ મેણા ઝરમરિયા
૨૧૧
[અને જાણે પેાતાને તેડવા આવતી માતાના માથા પરના પારણામાં વાડકીએ ઘી-ગેાળ ખાતા માડીજાયા વીરને જોતી; તા વળી સાસુના માથા પરના ટેપલામાં પેાતાના દેવરને કાચીકીએ ઘી-ગે!! ખવડાવતી, ગેારી આમ તેા વીર અને દેવરને તથા માતા અને સાસુને સમાન ગણતી ગાઇ રહી છે કે—] હું તે! સીઇડે॰ ચડી વાટુ ખેતી 'યા, મેણેા ઝરમરિયા, મેં તેા સામાં તે ટાળાં દીઠાં, 'યા, મેણે! ઝરમરિથા. એ ટાળામાં મારી માતા, 'લ્યા, મેણે! ઝરમરિયા. મારી માતાના માથે પારણું, 'યા, મેણે! ઝરમરિયા, એ પારણામાં મારા વીર, 'યા, મેણેા ઝરમરિયા. મારા વીરાના હાથમાં વાટચી, 'યા, મેણે! ઝરમરિયા. એ વાટચીએ ઘી-ગેાળ ખાતે, 'યા, મેસ્થેા ઝરમરિયા,
૧. ખીજડે ૨. વાટકી.
