________________
૧૮૫
વિઢિયારનાં લોકગીત ] મારી ટીપસી લેરાલેર, જનાવર જીવતું ઝાલ્યું રે,
| મેર ચ્યાં બોલે ? મારા ટોડલે બેઠે રે મેર, ચ્યાં બોલે ? મારું હૈડું લેરાલેર, જનાવર જીવતું ઝાલું રે.
જડિયલ મારુજી ઊંચી સે જાંબુડી એનાં ચાં સે કારંબાર
જડિયલ મારુજી. એક જ જાંબુ તેડે દેડીમલ, એક જ જાંબુ ડે, એલ્યુ કાચું મેલીને પાકું તોડે, જડિયલ મારુજી. તારા તે ખંભે રેટ દેડીમલ, તારા તે ખંભે રે, ઓયો રેટો ભાળીને થઈ એટેક જડિયલ મારુજી. તારા તે પગમાં બેડી, બેડી ભાળીને થઈ હેડી, તારા તે ખંભે બરશી, તારા જીવનની તરશી,
જડિયલ મારુજી. તારા તે હાથમાં માલામાલભાળીને આવે રેઝાં,
જડિયલ મારુ જી.
મારી લાલ નણંદલ પરણે છે. લાયેલ લાયે શીડા તારા જેહડા,૧૦
લેભી વણજારા ! મારી લાલ મણુંદલ પરણે રે, લોભી વણજારા !
૧. ટપકી-નાકમાં પહેરવાની. ૨, મહોર, ૩. બેસ, ૪. ઉતાવળી, ૫. હેડ (સ્નેહ) લાગે, ૬. બરછી, ૭. રૂમાલ, ૮. રેઝ નામનું એક જંગલી પશુ ૯ લાવે, ૧૦. ષ.
