________________
૧૧૦
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકો-૧ તારા ટિડિયાને ફી રે ગિરધારી,
જાણે ઊગ્યે પૂનમને ચાંદેઘલિયો તારા નાકડિયાની દાંડી રે ગિરધારી,
જાણે દીવડિયે શગ માંડી; ઘલિયે તારા વાંસાને વળાંકો રે ગિરધારી,
જાણે સરપણને સળાકા, ઘલિયો૦ હાં હાં રે, ઘડ્રિલ ચડાવ ને ગિરધારી,
ઘરે વા હું જે શે મા મો રી; ઘલિયો૦
લક્ષણ (લખણ) ડાં એરડામાં ઊભાં વહુવારુ દીસે છે રૂડાં રે. સાસુ સામાં વઢવા બેસે એ લખણ ભંડાં રે. વઢવાનું શું છે, પણ વઢકારાં કહેવાઈએ રે. વડી રે વાઘણ વહુવારુ, તારાં લખણ ભંડાં રે. કચરે વાળતાં વહુવારુ દીસે છે રૂડાં રે. પડયું-આખડયું ગાંઠે બાંધે, એ લખણ ભૂંડાં રે. બાંધ્યાનું શું છે પણ ચોરટાં કહેવાઈએ રે. વડી રે વાઘણ વહુવારુ તારાં લખ્ખણ ભંડાં રે. પાણી તાણુતાં વહુવારુ દીસે છે રૂડાં રે. ખોબે ખોબે પાણી પીઓ, એ લખણ ભંડાં રે. પીધાનું શું છે, પણ ગેબરાં કહેવાઈ એ રે. વડી રે વાઘણ વહુવારુ, તારાં લખણ ભંડાં રે. રસોઈ કરંતાં વહુવારુ દીસે છે રૂડાં રે.
ખાટું મેળું ચાખી જુઓ, એ લખણ ભંડાં રે. ૧ ફાંદ, ૨ નાકની, ૩ સાપણુ-નાગણી, ૪ વળાંક, ૫ લક્ષણ, ૬ ચોર, ૭ ગંદાં.
