________________
સૌરાષ્ટ્રનાં લોકગીતે ]
૧૬૩ સ્તુતિ કરંતી નાગણી દીઠી, માવાના મુખ માંય જે. ગંગા યમુના સરસ્વતી દીઠાં, ને અડસઠ તીરથ ત્યાં થાય છે, તાપી, ત્રિવેણી, ગમતી દીઠાં, ને રાસકીડા ત્યાં થાય છે. ચોરાસી કેસની પરકંપા દીઠી માવાના મુખ માંય જો, ધન્ય જશોદા માવડી ને સાંભળતાં સુખ થાય છે. ગાય શીખે ને સુણે સાંભળે, એને વૈકુંઠમાં થાય વાસ જે.
અધલખની ઈંઢણી બાઈ ! મારી અધલખની ઈંઢોણી, સવા લાખ બેડલું રે લોલ. બાઈ! હું તો સરવર પાણી ગઈ'તી, રાધાજીને જોડલે રે લોલ. કાંઠડે ઊભે તે કાર્યને દાણી, કાને નાખી કાંકરી રે લોલ, કાના ! મા કર કાંકરીને ચાળા, નંદવાશે મારું બેડલું રે લોલ. બાઈ ! તું કિયા ગામની પાણિયારી, અહુરે પાણી સંચર્યા રે લોલ. છેકરા ! તારે શી પડપૂછ કે, મહિયારી ગોકુળ ગામની રે લોલ. ગોકુળ સરખું મારું ગામ, મથુરા મારું સાસરું રે લોલ, ગિકુળ જોયું ત્યારે ખંડ છે કે, એક ખંડ રહી છયે રે લોલ,
૧. પરિક્રમા ૨. સ્વર્ગ. ૩. ફૂટશે ૪. મોડેથી (અસૂરી) ૫. ગયા
