________________
મહેસાણા જિલ્લાનાં લોકગીત ]
૧
સાહ્યબે અને ગરી [ પ્રિયા અને પ્રિયતમ એકબીજાના પ્રેમમાં ચકચૂર બની સોગઠાં રમે છે. છૂટા પડવાના પ્રસંગે એકબીજાને ઓળખવા માટે જે સંકેત આપે છે તે લોકકવિનું ચાતુર્ય પ્રગટ કરે છે. પતિ તે લાલ ફેંટાની ને તેમાં બેસેલા કેવડિયાની નિશાની આપે છે. પણ ગોરી “વાદળમાં ઝબૂકતી વીજળી'નું એંધાણ આપે છે ત્યાં ગીતની અને ગીતકારના ચાતુર્યની પરાકાષ્ઠા આવી રહે છે.] ઊંચા ઊંચા છે મો'લ, બારી પડે બજારમાં રે, ઢાળયા ઢાળયા બાઠ, ઢાળયા ઢાળવા બાજોઠ,
સાવ સોનાનાં સોગઠાં રે. રમ્યાં માઝમ રાત, રમ્યાં માઝમ રાત,
તેડાં આયાં દરબારનાં રે. ગારી જાઉં છું દરબાર, ગેરી જાઉં છું દરબાર,
ગરી! ઓળખે તે આવજો રે. ઝાઝા મોટિયારડા હોય, ઝાઝા માટિયારડા હોય,
સાહબ ! તમને પ્યાર એાળખું રે ? લાલ ફેંટાવાળા હાય, લાલ ફેંટાવાળા હોય,
માંય રે બેસેલો છે કેવડે રે. ગેરી એટલે એંધાણ, ગોરી એટલે એંધાણ,
ગારી ઓળખે તે આવજો રે.
ઊંચા ઊંચા છે મેલ, બારી પડે બજારમાં રે, ઢાળ્યા ઢાળ્યા બાઠ, ઢાયા ઢાયા બાજોઠ;
સાવ સોનાનાં સાગઠાં રે. ૧. મેટિચારડા = જવાનિયા. ૨. ક્યાં.
